Parameters in Old French Syntax: Infinitival Complements

1.1. اهداف و مفروضات این کتاب تجزیه و تحلیلی از ساختارهای مکمل بی نهایت به زبان فرانسوی باستانی (OF) از دیدگاه چارچوب دولت-بایدینگ (GB) ارائه می کند. بنابراین، هدف آن این است که در چارچوب چارچوب GB مشخص کند که ساختارهای OF چگونه باید مشخص شوند و دقیقاً از چه لحاظ می توانند یا نمی توانند با ساختارهای متناظر در سایر زبان های رومی مقایسه شوند. چارچوب GB یک نظریه مفصل در مورد ساختار زبان است که مبتنی بر این دیدگاه است که هدف از تحقیق در مورد زبان، ساختن توصیفی از زبان است که ماهیت اساسی آن را به طور دقیق منعکس کند. در حالی که می دانیم که زبان های فردی ممکن است ظاهراً بسیار متفاوت به نظر برسند، همچنین می دانیم که همه زبان ها قادر به بیان مفاهیم پیچیده هستند و همه کودکان بر زبان یا زبان هایی که در معرض آن هستند تسلط پیدا می کنند. بنابراین، وظیفه این است که هم ویژگی‌های مشترک زبان‌ها و هم مرزهایی که ممکن است در آنها تفاوت داشته باشند، تعیین کنیم. در راستای دستیابی به این اهداف، مطالعه زبان های مختلف خانواده رمانس، منبعی غنی از مواد برای توسعه دستگاه توصیفی فراهم کرده است. شواهدی از کمک ارائه شده توسط چنین کاری در ارجاعات به مطالب عاشقانه در چامسکی (1981، 1982)، در مجلداتی مانند Jaeggli (1982)، Rizzi (1982a)، Kayne (1984b)، Burzio (1986)، و در چندین جلد آشکار است. مقالات اختصاص داده شده به ساخت و سازهای خاص در انواع زبان های رمانتیک.

1.1. AIMS AND ASSUMPTIONS This book presents an analysis of infinitival complement constructions in Old French (OF) from the perspective of the Government-Binding (GB) framework. It aims, therefore, to establish within the terms of the GB framework just how the OF constructions are to be characterized and in just what sense they can or cannot be compared with the corresponding constructions in other Romance languages. The GB framework is an articulated theory about the structure of language which is based on the view that the aim of research into language is to construct a description of language which accurately reflects its essential nature. Whilst we know that individual languages may appear to be superficially very different, we also know that all languages are capable of expressing complex concepts and that all children acquire mastery of the language or languages to which they are exposed. The task, therefore, is to determine both the properties which languages have in common and the bounds within which they may differ. In the pursuit of these aims, the study of various languages of the Romance family has provided a rich source of material for the develop­ ment of the descriptive apparatus. Evidence of the contribution supplied by such work is apparent in references to Romance material in Chomsky (1981, 1982), in volumes such as Jaeggli (1982), Rizzi (1982a), Kayne (1984b), Burzio (1986), and in numerous papers devoted to particular constructions in a variety of Romance languages.