Papierchromatographie in der Botanik

روش کروماتوگرافی کاغذی جنبه‌های جدیدی را برای آنالیز بیوشیمیایی در آزمایشگاه بیولوژیکی به دلیل هزینه‌های تجهیزات نسبتاً کم، اثر جداسازی زیاد و مقادیر کمی ماده مورد نیاز برای تجزیه و تحلیل ارائه کرده است. مشکلات متعددی حل شده است که قبلاً به دلیل مواد اولیه کمیاب در دسترس، برای تحقیقات تجربی غیرقابل دسترس بودند. ویرایش دوم این ارائه، استفاده از تکنیک‌های کروماتوگرافی کاغذی را برای آن دسته از موادی که در زمینه مسائل گیاه‌شناسی-بیوشیمیایی مورد توجه هستند، نشان می‌دهد. ویراستاران هر کدام تجربه تجربی خود را در زمینه گروه مواد ارائه شده دارند. روش‌ها و کاربرد آن‌ها برای اشیاء گیاهی با چنان جزئیاتی ارائه شده‌اند که به طور کلی می‌توان آنها را بدون مراجعه به ادبیات اصلی دوباره کار کرد. باز هم، هیچ تلاشی برای پوشش تمام روش‌هایی که تاکنون توضیح داده شد، صورت نگرفت. بلکه مفیدترین و آزموده‌شده‌ترین عملیات‌ها با توجه ویژه به روش‌های پردازش گردآوری می‌شوند. با توجه به یک مبانی نظری دقیق و امکانات متعدد فنی دائماً جدید توسعه یافته، به خلاصه های موجود در کتابشناسی اشاره شده است. محدودیت های روش کروماتوگرافی کاغذی باید مجدداً با تاکید زیاد اشاره شود. در سال‌های اخیر نشان داده شده است که اگرچه گسترش قابل‌توجهی از مجموعه روش‌شناختی، به‌ویژه برای زیست‌شناسان را نشان می‌دهد، اما به هیچ وجه روش‌های کلاسیک میکروآنالیز را زائد نمی‌کند.

Die papierchromatographische Methode hat auf Grund ihres relativ geringen apparativen Aufwandes, des zu erzielenden hohen Trenneffektes und der zur Analyse benötigten geringen Substanzmengen neue Aspekte für die biochemische Analyse im biologischen Laboratorium geboten. Zahlreiche Probleme sind in Angriff genommen worden, die auf Grund des geringen zur Verfügung stehenden Ausgangsmaterials einer experi­ mentellen Untersuchung früher nicht zugänglich waren. Vorliegende Dar­ stellung bringt in 2. Auflage die Anwendung papierchromatographischer Techniken für diejenigen Substanzen, die im Rahmen botanisch-bio­ chemischer Fragestellungen von Interesse sind. Die Bearbeiter verfügen jeweils über eigene experimentelle Erfahrung im Bereich der dargestellten Stoffgruppe. Die Methoden und ihre Anwendung auf pflanzliche Objekte sind so ausführlich dargestellt, daß ein Nacharbeiten im allgemeinen ohne Hinzuziehen der Originalliteratur möglich ist. Es wurde wiederum nicht angestrebt, alle bisher beschriebenen Methoden zu erfassen. Vielmehr sind die brauchbarsten und erprobten Arbeitsgänge unter besonderer Berück­ sichtigung der Aufarbeitungsverfahren zusammengetragen. Bezüglich einer ausführlichen theoretischen Grundlegung und der zahlreichen ständig neu entwickelten apparativen Möglichkeiten sei auf die zusammenfassenden Darstellungen in der Bibliographie verwiesen. Mit allem Nachdruck muß wiederum auf die Grenze der papier­ chromatographischen Methodik hingewiesen werden. Es hat sich in den vergangenen Jahren gezeigt, daß sie zwar eine bedeutsame Erweiterung des methodischen Repertoirs besonders für den Biologen darstellt, jedoch keineswegs die klassischen Verfahren der Mikroanalyse überflüssig macht.