دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: David Wootton
سری:
ISBN (شابک) : 0521892341, 0511558678
ناشر:
سال نشر: 2002
تعداد صفحات: 200
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 4 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Paolo Sarpi: Between Renaissance and Enlightenment به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب پائولو سارپی: بین رنسانس و روشنگری نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
از پائولو سارپی (1552-1623) به عنوان مدافع ونیز در برابر حکم پاپی در سال 1606 و به عنوان اولین و بزرگترین مورخ ضد اصلاحات یاد می شود. سرچشمه خصومت بیتردید او با مرجعیت روحانی همواره محل مناقشه بوده است. بسیاری از معاصران ادعا میکردند که سارپی یک «آتئیست» است، در حالی که برای دیگران ضدروحانی بودن او نشان میدهد که او در خفا یک پروتستان است. در کتاب حاضر دیوید ووتن استدلال می کند که نظرات عمومی سارپی را باید در پرتو نظرات بیان شده در مقالات خصوصی او ارزیابی کرد. با شروع از Pensiere، که در آن سارپی مجموعهای از استدلالهای فلسفی و تاریخی را علیه مسیحیت فرموله کرد، آقای ووتن تلاش میکند تا زندگی سارپی را بهعنوان مظهر عشق به آزادی فکری، و نه تعهد به پروتستان، که بیانگر عشقی به آزادی فکری باشد، دوباره تفسیر کند. دشمنی با دین اعتقادی را به دقت اندیشیده است. این تعبیر از سارپی، نور تازه ای بر مرد و کارش می افکند. اما نور تازهای بر تاریخ فکری عصر او نیز میافکند. مورخانی مانند لوسین فور و آر. اچ. پاپکین در پی انکار وجود بی ایمانی سیستماتیک در روزگار سارپی بوده اند. دیگران، مانند کریستوفر هیل و کارلو گینزبورگ، شواهدی از سنت رادیکال و رایج بی ایمانی یافته اند. این کتاب میکوشد از طریق روایت خود از اعتقادات سارپی، به ریاکاری که معاصران به آن معتقد بودند که مشخصه این عصر است نفوذ کند و پایههایی را برای درک جدیدی از خاستگاه فکری بیایمانی بنا کند.
Paolo Sarpi (1552-1623) is remembered as the defender of Venice against the Papal Interdict of 1606 and as the first, and greatest, historian of the Counter-Reformation. The sources of his undoubted hostility to clerical authority have always been a matter of controversy; many contemporaries claimed that Sarpi was an 'atheist', while to others his anticlericalism suggested that he was in secret a Protestant. In the present book David Wootton argues that Sarpi's public opinions must be assessed in the light of the views expressed in his private papers. Starting from the Pensiere, in which Sarpi formulated a series of philosophical and historical arguments against Christianity, Mr Wootton seeks to reinterpret Sarpi's life work as being the expression, not of a love of intellectual liberty, nor of a commitment to Protestantism, but of a carefully thought out hostility to doctrinal religion. This interpretation of Sarpi serves to cast new light on the man and his work. But it also throws new light on the intellectual history of his age. Historians such as Lucien Febvre and R. H. Popkin have sought to deny the existence of systematic unbelief in Sarpi's day. Others, such as Christopher Hill and Carlo Ginzburg, have found evidence of a radical, popular tradition of unbelief. This book seeks, through its account of Sarpi's beliefs, to penetrate the hypocrisy which contemporaries agreed characterised the age, and to lay the foundations for a new understanding of the intellectual origins of unbelief.