Palestinian Commemoration in Israel: Calendars, Monuments, and Martyrs

حافظه جمعی وقایع تاریخی را به اسطوره های سیاسی تبدیل می کند. تامیر سورک در این کتاب توسعه حافظه جمعی و بزرگداشت ملی در میان شهروندان فلسطینی اسرائیل را مورد توجه قرار داده است. او سیاست‌گذاری مردمی چهار رویداد کلیدی - نکبه، قتل عام کفر قاسم در سال 1956، روز زمین در سال 1976، و کشتار دوازده شهروند فلسطینی در اسرائیل را در اکتبر 2000 ترسیم می‌کند - و به بررسی مجموعه‌ای از مکان‌های یادبود، از جمله گردهمایی‌های یادبود، بناهای تاریخی، شعر، نظام آموزشی، اردوهای تابستانی سیاسی و خاطره تاریخی فردی. این سایت‌ها به میدان‌های نبرد بین نیروهای اجتماعی و بازیگران مختلف - از جمله احزاب سیاسی عرب، دولت و سرویس‌های امنیتی اسرائیل، مقامات محلی، سازمان‌های مردمی، روزنامه‌نگاران و هنرمندان - بر سر بازنمایی‌های گذشته تبدیل شده‌اند.

یادداشت فلسطین به طور منحصر به فردی به رویارویی فلسطینیان با دستگاه دولتی اسرائیل، با شهروندان یهودی اسرائیلی اسرائیل و موقعیت آنها به عنوان شهروندان اسرائیلی گره خورده است. این لحظات بزرگداشت با بازتاب تنش های طولانی مدت بین شهروندان فلسطینی و دولت اسرائیل، و همچنین فشارهای فزاینده در جوامع فلسطینی در داخل و خارج از اسرائیل، شهروندان فلسطینی را نه تنها از شهروندان یهودی، بلکه از فلسطینی های دیگر نقاط متمایز می کند. در نهایت، سورک نشان می‌دهد که شهروندان فلسطینی مراسم بزرگداشت و حافظه جمعی را ایجاد کرده‌اند که هم لحظات اعتراض و هم نکات گفتگو را ارائه می‌دهد، که هم محتاطانه و هم محوری است.