Painting With Fire: Sir Joshua Reynolds, Photography, and the Temporally Evolving Chemical Object

نقاشی با آتش نشان می‌دهد که چگونه آزمایش‌ها با مواد شیمیایی که در طول زمان به وضوح تغییر می‌کنند، هنرهای تصویری بریتانیا را در قرن هجدهم متحول کردند و چگونه می‌توانند تصورات ما را از عکاسی امروز تغییر دهند. در اوایل دهه 1670، فیلسوفان تجربی در انجمن سلطنتی لندن اثرات بصری مواد قابل احتراق دینامیکی را مطالعه کرده بودند. در دهه 1770، نوسانات شیمیایی در نقاشی‌های جاه‌طلبانه سر جاشوا رینولدز، پرتره‌ساز برتر و اولین رئیس آکادمی سلطنتی هنر بریتانیا، به مرکزیت تبدیل شد. شیمی ناپایدار رینولدز که توسط برخی از منتقدان به دلیل تغییر در زمان (و در نتیجه، ایجاد تأمل فکری در مورد ماهیت زمان) ارزش دارد، همچنین باعث ایجاد تکنیک‌های جدید همانندسازی شیمیایی در میان متیو بولتون، جیمز وات و سایر صنعتگران برجسته شد. به نوبه خود، آن کپی‌های نقاشی‌های آکادمیک در حال پوسیدگی شیمیایی در اواسط قرن نوزدهم دوباره کشف شدند و به عنوان نقاط مبدا در تاریخ عکاسی شناخته شدند.

ردیابی قوس طولانی هنر تولید شده و بازتولید شیمیایی از دهه 1670 تا دهه 1860، این کتاب با قرار دادن آن در رابطه با نقاشی‌های تکرار شده رینولدز و موتورهای واقعی صنعت بریتانیا، عکاسی اولیه را مورد بازنگری قرار می‌دهد. با پیروی از مواد شیمیایی، نقاشی با آتش داستان های آشنا در مورد نقاشی آکادمیک و آزمایش های تصویری را در میان صنعتی شدن دانش شیمی ترسیم می کند.
 

Painting with Fire shows how experiments with chemicals known to change visibly over the course of time transformed British pictorial arts of the long eighteenth century&;and how they can alter our conceptions of photography today. As early as the 1670s, experimental philosophers at the Royal Society of London had studied the visual effects of dynamic combustibles. By the 1770s, chemical volatility became central to the ambitious paintings of Sir Joshua Reynolds, premier portraitist and first president of Britain&;s Royal Academy of Arts. Valued by some critics for changing in time (and thus, for prompting intellectual reflection on the nature of time), Reynolds&;s unstable chemistry also prompted new techniques of chemical replication among Matthew Boulton, James Watt, and other leading industrialists. In turn, those replicas of chemically decaying academic paintings were rediscovered in the mid-nineteenth century and claimed as origin points in the history of photography.

Tracing the long arc of chemically produced and reproduced art from the 1670s through the 1860s, the book reconsiders early photography by situating it in relationship to Reynolds&;s replicated paintings and the literal engines of British industry. By following the chemicals, Painting with Fire remaps familiar stories about academic painting and pictorial experiment amid the industrialization of chemical knowledge.