Paediatrics and Blood Transfusion: Proceedings of the Fifth Annual Symposium on Blood Transfusion, Groningen 1980 organized by the Red Cross Bloodbank Groningen-Drenthe

عمل انتقال خون از کنار تخت شروع شد، اما در چند دهه اخیر، انتقال خون بیشتر و بیشتر به یک رشته آزمایشگاهی تبدیل شده است. تأکید بر سرولوژی و اقدامات کنترل شده آزمایشگاهی، انتقال خون را ایمن تر و مؤثرتر کرده است، اما جنبه های آزمایشگاهی و بالینی این رشته به طور فزاینده ای از هم جدا می شوند. در نتیجه این جدایی، تحولات بالینی در انتقال خون ممکن است از دانش به دست آمده در خدمات انتقال خون بهره کامل نبرده باشد. طی پنج سال گذشته، بانک خون صلیب سرخ Groningen-Drenthe سمپوزیوم های سالانه ای را با موضوع بالینی ترتیب داده است تا بانک های خون و پزشکان را به هم نزدیکتر کند. بسیاری از پیشرفت‌های عمده اخیر در پزشکی بالینی مبتنی بر پیشرفت در عمل انتقال خون بوده است. این مطمئناً در مورد طب اطفال صادق است. به عنوان مثال، در انکولوژی کودکان، از جمله لوسمی، برنامه های جداکننده سلول، اشکال جدیدی از حمایت را در دسترس قرار داده است. علاوه بر این، درمان با اجزای خون ابزار مؤثری برای کنترل برخی از اختلالات خونریزی کودکان فراهم کرده است. برخی از این موضوعات در این سمپوزیوم که با مراقبت های ویژه سروکار دارد مورد بحث قرار می گیرد. بیماری همولیتیک نوزاد و انتقال خون از دیگر جنبه های مراقبت های ویژه است. هدف ما از برخورد با آنها دو چیز بود.

The practice of transfusing blood started at the bedside but over the last few decades blood transfusion has become more and more a laboratory directed discipline. The emphasis on serology and laboratory controlled measures has made blood transfusion safer and more effective, but laboratory and clinical aspects of the discipline have tended to become increasingly separated. As a result of this separation clinical developments in blood transfusion may not have derived full benefit from the knowledge accrued in blood transfusion services. Over the last five years the Red Cross Blood Bank Groningen-Drenthe has organised yearly symposia with a clinical theme in order to bring blood banks and clinicians closer together. Many of the recent major advances in clinical medicine have been based on developments in blood transfusion practice. This is certainly true for paediatric medicine. For instance, in paediatric oncology, including leukemia, cell separator programmes have made available new forms of support. Further, blood component therapy has provided an effective means of control in some of the bleeding disorders of children. Some of these topics are discussed in this symposium dealing with intensive care. Haemolytic disease of the newborn and exchange transfusion are other aspec.ts of intensive care. Our purpose in dealing with them was twofold.