Pädagogik als vergleichende Kulturwissenschaft: Erziehung und Bildung in Japan

فرصت بسیار ستوده شده برای یادگیری اینکه خود را به روشی جدید با رویارویی با چیزهای بیگانه ببینیم، به سختی در علوم آموزشی مدرن استفاده شده است. این جلد آموزشی تطبیقی ​​ارائه می دهد که به مقایسه عملکرد مدرسه محدود نمی شود، بلکه به طور سیستماتیک برای گسترش افق آموزشی گفتمان کار می کند. امکانات چنین آموزشی که به عنوان مطالعات فرهنگی تطبیقی ​​درک می شود، توسط یک سری مطالعات در مورد شرایط آموزشی و آموزشی در ژاپن نشان داده شده است که بر زمینه های موضوعی ترتیبات آموزشی، فرهنگ یادگیری و رابطه بین فرد و گروه متمرکز است. مشخص می‌شود که نظم و خودانگیختگی به هیچ وجه ناسازگار نیستند و جهت‌گیری عملکرد و یادگیری اجتماعی می‌توانند با هم تعلق داشته باشند.

Die viel beschworene Chance, das Eigene durch die Auseinandersetzung mit Fremdem neu sehen zu lernen, ist in der neueren Erziehungswissenschaft noch kaum genutzt worden. Der vorliegende Band stellt eine Vergleichende Pädagogik vor, die sich nicht auf Schulleistungsvergleiche beschränkt, sondern systematisch an der Erweiterung des pädagogischen Diskurshorizonts arbeitet. Verdeutlicht werden die Möglichkeiten einer solchen als vergleichende Kulturwissenschaft verstandenen Pädagogik an einer Reihe von Untersuchungen zu Erziehungs- und Bildungsverhältnissen in Japan, die sich um die Themenbereiche pädagogische Arrangements, Lernkultur und das Verhältnis von Individuum und Gruppe zentrieren. Deutlich wird dabei u.a., dass Disziplin und Spontaneität keineswegs unvereinbar sind, dass Leistungsorientierung und soziales Lernen zusammengehören können.