Oxygen Free Radicals in Tissue Damage

رادیکال‌های آزاد اکسیژن و سایر گونه‌های فعال اکسیژن در تعداد فزاینده‌ای از شرایط پاتولوژیک به عنوان عوامل ایجاد کننده فرض می‌شوند. در واقع، برخی از محققین پیشنهاد می‌کنند که گونه‌های اکسیژن فعال بسیار مخرب، آخرین مسیر متداول منتهی به آسیب بافتی به دنبال طیف گسترده‌ای از توهین‌ها از جمله تروما، هیپوکسی، ایسکمی، هیپراکسی، تشعشع، برخی سموم و حتی فعالیت‌های ورزشی شدید هستند. اما همانطور که رابرت فلوید اشاره می کند، "اثبات اهمیت رادیکال های آزاد اکسیژن و آسیب اکسیداتیو ناشی از آنها به شواهد صریح وجود رادیکال های آزاد و ارتباط واضح تشکیل آنها با القای اختلال عملکرد پاتولوژیک بستگی دارد. از آنجایی که چنین اثباتی به راحتی بدست نمی‌آید، بحث‌های زیادی در مورد نقش گونه‌های اکسیژن فعال در آسیب بافت وجود داشته و خواهد داشت. بررسی‌های اخیر در مورد شیمی و نقش احتمالی گونه‌های اکسیژن فعال در بسیاری از انواع عملکردهای دیس اندام، آسیب بافتی، بیماری‌های دژنراتیو و پیری انجام شده است. این کتاب چنین نقدی نیست. در عوض برای مخاطبان متنوعی از شیمی‌دانان فیزیکی-آلی، بیوشیمی‌دانان، محققان پزشکی، و سایر محققین پاتوفیزیولوژی، بحث‌هایی درباره انواع دعاوی برای درک گونه‌های فعال اکسیژن و نقش آنها در آسیب بافتی مهم است.

Oxygen free radicals and other reactive oxygen species are being postulated as causal agents in an increasing number of pathological conditions. Indeed, some investigators are suggesting that highly destructive reactive oxygen species are the final common path lead­ ing to tissue damage following a wide variety of insults including trauma, hypoxia, ischemia, hyperoxia, radiation, some toxins, and even strenuous athletic pursuits. But, as Robert Floyd points out, "Proof of the importance of oxygen free radicals and the oxidative damage they initiate depend on unequivocal evidence for the pres­ ence of free radicals and a clear association of their formation with the induction of the dysfunction of pathological conditions. " Since such proof does not come easily, there have been and will continue to be many controversies regarding the role played by reactive oxygen species in tissue damage. There have been many recent reviews of the chemistry and pos­ sible role of reactive oxygen species in many types of organ dys­ functions, tissue damage, degenerative diseases, and aging. This book is not such a review. Rather it presents for a diverse audience of physical-organic chemists, biochemists, medical researchers, and other investigators of pathophysiology, discussions of a variety of is­ sues important for understanding reactive oxygen species and their role in tissue damage.