دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: 1a
نویسندگان: José A.Lindgren Alves
سری:
ناشر: FUNAG
سال نشر: 2014
تعداد صفحات: 164
زبان: Portuguese
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 1 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Os Novos Bálcãs به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب بالکان جدید نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
جنگ های دهه 1990 در یوگسلاوی سابق بدترین درگیری تجربه شده در اروپا از زمان جنگ جهانی دوم را تشکیل می داد. بهاصطلاح جنگ بوسنی در گفتمان کنونی بهعنوان استعارهای از تراژدی که تردیدهای بینالمللی درباره عملیاتهای نظامی «مداخله بشردوستانه» میتواند ایجاد کند، کمی فراتر از کلیشههای تعصبآمیز درباره «خشونت بالکان» تحلیل شده و حتی کمتر در ویژگیهای پیچیده آن درک شده است. در درگیری های مختلف لیندگرن در این کتاب استدلال میکند که نمونه بوسنی نباید به عنوان محرکی برای مداخله نظامی گسترش یابد، بلکه باید بهعنوان نمونهای از سهولت تفاوتهای قومی، که امروزه بسیار «هژمونیک»، زمانی که بیش از حد پرورش داده میشوند، با جاهطلبیهای مخرب دستکاری شوند. به سوی حکومت ناپذیری، «بالکانیزاسیون» و جنگ.
As guerras dos anos 1990 na ex-Iugoslávia constituíram o pior conflito vivido na Europa desde a Segunda Guerra Mundial. Pouco analisada fora de chavões preconceituosos sobre a “violência balcânica” e menos ainda entendida em suas características complexas, a chamada Guerra da Bósnia tem sido usada no discurso atual como metáfora da tragédia que as hesitações internacionais sobre operações militares de “intervenção humanitária” podem provocar em conflitos variados. Neste livro, J. A. Lindgren argumenta que o exemplo da Bósnia deveria espalhar-se não como estímulo a intervenções militares, mas como ilustração da facilidade com que as diferenças étnicas, hoje tão “hegemônicas”, quando excessivamente cultivadas, podem ser manipuladas por ambições destrutivas rumo à ingovernabilidade, à “balcanização” e à guerra.