Orpheus and Greek Religion: A Study of the Orphic Movement

قصه‌هایی که از اورفئوس گفته می‌شود، لژیون هستند. گفته می شود که او یک آرگونات بود - و جان جیسون را نجات داد. گزارش شده است که رودخانه ها جریان خود را برای گوش دادن به صدای غناء و صدای او متوقف کرده اند. افلاطون از شعر او استناد می کند و هرودوت به «روش هایی که اورفیک می گویند» اشاره می کند. آیا اورفئوس در واقع وجود داشته است؟ تأثیر او بر تفکر یونانی غیرقابل انکار است، اما شاگردانش محتوای کمی را پشت سر خود به جا گذاشتند. در واقع، احکام اورفیک آنها در زمان گم شده است.

W.K.C. گاتری تلاش می کند تا با دنبال کردن مسیر مداری آن در طول تاریخ باستان، اورفیسم را کشف و تعریف کند. او این کار دلهره آور را با عزم یک کارآگاه و دقت تحلیلی یک محقق کلاسیک انجام می دهد. او خوانندگانش را در یک سفر اکتشافی منحصر به فرد با خود می برد.

The tales told of Orpheus are legion. He is said to have been an Argonaut--and to have saved Jason's life. Rivers are reported to have stopped their flow to listen to the sounds of his lyre and his voice. Plato cites his poetry and Herodotus refers to "practices that are called Orphic." Did Orpheus, in fact, exist? His influence on Greek thought is undeniable, but his disciples left little of substance behind them. Indeed, their Orphic precepts have been lost to time.

W.K.C. Guthrie attempts to uncover and define Orphism by following its circuitous path through ancient history. He tackles this daunting task with the determination of a detective and the analytical rigor of a classical scholar. He ferries his readers with him on a singular voyage of discovery.