Organotitanium Reagents in Organic Synthesis

تیتانیوم برای انجام بسیاری از واکنش‌ها در شیمی آلی و معدنی استفاده شده است. کتاب حاضر در درجه اول به یک پیشرفت جدید در شیمی تیتانیوم می پردازد که در سنتز آلی مفید است. در سال 1979/80 کشف شد که تیتاناسیون کربنیون‌های کلاسیک با استفاده از C1TiX منجر به گونه‌هایی با باز بودن و واکنش‌پذیری کمتر می‌شود. این باعث افزایش 3 انتخاب شیمیایی، منطقه ای و استریو در واکنش با ترکیبات آلی مانند آلدئیدها، کتون ها و آلکیل هالیدها می شود. نمونه های جدید زیادی در چند وقت اخیر گزارش شده است. از آنجایی که ماهیت لیگاند X در تیتانیوم می تواند به طور گسترده ای متفاوت باشد، ماهیت الکترونیکی و فضایی معرف ها به راحتی قابل کنترل است. این به پیش‌بینی نتیجه استریوشیمیایی بسیاری از واکنش‌های تشکیل پیوند C-C کمک می‌کند، اما روش آزمون و خطا هنوز در موارد دیگر ضروری است. یکی از اهداف نهایی شیمی درک همبستگی بین ساختار و واکنش پذیری است. اگرچه این هدف در زمینه شیمی آلی تیتانیوم محقق نشده است، اما پیشرفت قابل توجهی حاصل شده است. مقدار زیادی از داده های فیزیکی و محاسباتی ترکیبات آلی تیتانیوم توصیف شده در ادبیات فعلی و قدیمی (مانند کاتالیزورهای نوع Ziegler-Natta) توسط شیمیدانان پلیمری، معدنی و نظری گزارش شده است. در فصل 2 این کتاب خلاصه شده است، زیرا برخی از جنبه ها در درک واکنش پذیری و گزینش پذیری ترکیبات آلی تیتانیوم در سنتز آلی مفید هستند، همانطور که در فصل های بعدی توضیح داده شده است.

Titanium has been used to perform many kinds of reactions in organic and inorganic chemistry. The present book is concerned primarily with a new development in titanium chemistry which is useful in organic synthesis. In 1979/80 it was discovered that the titanation of classical carbanions using C1TiX leads to species with reduced basicity and reactivity. This increases 3 chemo-, regio-and stereo selectivity in reactions with organic compounds such as aldehydes, ketones and alkyl halides. Many new examples have been reported in recent times. Since the nature of the ligand X at titanium can be widely varied, the electronic and steric nature of the reagents is easily controlled. This helps in predicting the stereochemical outcome of many of the C-C bond forming reactions, but the trial and error method is still necessary in other cases. One of the ultimate objectives of chemistry is to understand correlations between structure and reactivity. Although this goal has not been reached in the area of organotitanium chemistry, appreciable progress has been made. A great deal of physical and computational data of organotitanium compounds described in the current and older literature (e. g. , Ziegler-Natta type catalysts) has been reported by polymer, inorganic and theoretical chemists. It is summarized in Chapter 2 of this book, because some aspects are useful in understanding reactivity and selectivity of organo­ titanium compounds in organic synthesis as described in the chapters which follow.