Organisation und das Neue: Beiträge der Kommission Organisationspädagogik

«جدید» نظم روز در جوامعی است که دائماً پویاتر می‌شوند: در گفتمان نوآوری، «جدید» به‌طور قدرتمندی جامعه و همچنین سطح متوسط ​​سازمان‌ها و خرد را به تصرف خود در می‌آورد. سطح موضوعات علاوه بر «جدید» برنامه‌ای مرکزی از نظر سیاسی، که به‌طور نهادی و حرفه‌ای «ترجمه» و به شیوه منطقی خود تجسم می‌یابد، «نو» در محدوده‌های آنچه قبلاً در سطح جهانی پذیرفته شده است یافت می‌شود و از روال زندگی روزمره می‌شکند. و عادی بودن اجتماعی

دیدگاه سازمانی-آموزشی در مورد جدید به ویژه بر توانایی سیستم های اجتماعی، سازمان یافته، گفتمانی، کم و بیش منظم برای تغییر به عنوان نظم های فرهنگی و نمادین تمرکز دارد. این به نوآوری و گفتمان های آینده، به خلاقیت و دیدگاه های طراحی متصل می شود. چگونه با ادراک فشار برای تغییر، انعکاس و برنامه ریزی تغییر، بازیگران و زمینه های تغییر و آخرین اما نه کم اهمیت با رویکردهای آموزشی به تغییر برخورد کنیم؟ چگونه نهادها با الزامات تغییر و همچنین با بازتاب و برنامه ریزی تغییرات، پرسش بازیگران و فضاهای تغییر و رویکردهای آموزشی سازمانی به تغییر برخورد می کنند؟ این جلد به این سؤالات پاسخ می دهد و وضعیت فعلی تحقیق در مورد نوآوری آموزشی را ارائه می دهد. تحقیقات سازمانی و آینده.

Das „Neue“ ist in den sich stetig weiter dynamisierenden Gesellschaften Programm: Im Innovationsdiskurs ergreift das „Neue“ machtvoll die Gesellschaft, ebenso wie die Mesoebene der Organisationen und die Mikroebene der Subjekte. Neben dem politisch zentral gesetzten programmatischen „Neuen“, das institutionell und professionell je eigenlogisch „übersetzt“ und ausgestaltet wird, findet sich das „Neue“ an den Grenzen des schon allseits Akzeptierten und durchbricht die Routinen des Alltags und der gesellschaftlichen Normalität.

Eine organisationspädagogische Perspektive auf das Neue richtet sich insbesondere auf die Veränderungsfähigkeit sozialer, organisierter, diskursiver, mehr oder weniger geordneter Systeme als kulturelle und symbolische Ordnungen. Es schließt hier an Innovations- und Zukunftsdiskurse, an Kreativität und Gestaltungsperspektiven an. Welchen Umgang finden wir mit der Wahrnehmung von Veränderungsdruck, der Reflexion und Planung von Veränderungen, den Akteuren und Kontexten von Veränderung und nicht zuletzt mit pädagogischen Zugängen zu Veränderungen? Wie gehen Institutionen mit Veränderungsimperativen ebenso wie der Reflexion und Planung von Veränderungen, der Frage nach Akteuren und Räumen der Veränderung und den organisationspädagogischen Zugängen zu Veränderungen um? Der Band beantwortet diese Fragen und stellt den aktuellen Forschungsstand erziehungswissenschaftlicher Innovations-; Organisations- und Zukunftsforschung vor.