Organic and Pervasive Computing – ARCS 2004: International Conference on Architecture of Computing Systems, Augsburg, Germany, March 23-26, 2004. Proceedings

معماری سیستم به کجا می‌رود؟ گروه علاقه‌مند ویژه در زمینه معماری کامپیوتر و سیستم‌ها (Fachausschuss Rechner- und Systemarchitektur) از انجمن‌های کامپیوتر و فناوری اطلاعات آلمان GI و ITG به این سؤال پاسخ دادند و در دو کارگاه آینده در سال 2002 درباره آن بحث کردند. نتیجه به طور خلاصه: همه چیز خواهد بود. تغییر کند اما همه چیز باقی خواهد ماند. فن‌آوری‌های سیستم‌های آینده بر پایه‌ای بالغ بر فناوری سیلیکون و IC، زبان‌های برنامه‌نویسی و تکنیک‌های مهندسی نرم‌افزار کاملاً درک شده، و بر اساس سیستم‌های عامل و مفاهیم میان‌افزار به خوبی تثبیت شده ساخته می‌شوند. فن‌آوری‌های جدیدتر و همچنان عجیب‌تر اما هیجان‌انگیز مانند محاسبات کوانتومی و پردازش DNA باید به دقت مورد بررسی قرار گیرند، اما در دهه آینده به جریان اصلی نخواهند رسید. اگرچه پیشرفت قابل توجهی در این فن آوری های اساسی وجود خواهد داشت، آیا هیچ روند عمده ای وجود دارد که این پیشرفت های متنوع را متحد کند؟ یک وجه مشترک - با توجه به نتیجه دو کارگاه - وجود دارد که کیفیت جدیدی را نشان می دهد. چالش فناوری‌های سیستم‌های آینده در تسلط بر پیچیدگی نهفته است. سیستم‌های سفت و سخت، که تحت یک رژیم سخت‌گیرانه از بالا به پایین ساخته شده‌اند، به محدودیت‌های پیچیدگی قابل مدیریت رسیده‌اند، همانطور که با شکست اخیر چندین پروژه در مقیاس بزرگ آشکار شده است. طبیعت پیچیده ترین سیستمی است که ما می شناسیم، و او مشکل را به نحوی حل کرده است. ما دقیقاً متوجه نشده ایم که طبیعت چگونه این کار را انجام می دهد. اما واضح است که سیستم های طراحی شده توسط طبیعت، مانند یک لانه مورچه یا کندوی زنبور عسل یا دسته ای از پرندگان یا یک شهر، با سیستم های فنی امروزی که توسط مهندسان و دانشمندان رایانه طراحی شده اند، متفاوت هستند.

Where is system architecture heading? The special interest group on Computer and Systems Architecture (Fachausschuss Rechner- und Systemarchitektur) of the German computer and information technology associations GI and ITG a- ed this question and discussed it during two Future Workshops in 2002. The result in a nutshell: Everything will change but everything else will remain. Future systems technologies will build on a mature basis of silicon and IC technology,onwell-understoodprogramminglanguagesandsoftwareengineering techniques, and on well-established operating systems and middleware concepts. Newer and still exotic but exciting technologies like quantum computing and DNA processing are to be watched closely but they will not be mainstream in the next decade. Although there will be considerable progress in these basic technologies, is there any major trend which uni?es these diverse developments? There is a common denominator – according to the result of the two - ture Workshops – which marks a new quality. The challenge for future systems technologies lies in the mastering of complexity. Rigid and in?exible systems, built under a strict top-down regime, have reached the limits of manageable complexity, as has become obvious by the recent failure of several large-scale projects. Nature is the most complex system we know, and she has solved the problem somehow. We just haven’t understood exactly how nature does it. But it is clear that systems designed by nature, like an anthill or a beehive or a swarm of birds or a city, are di?erent from today’s technical systems that have beendesignedbyengineersandcomputerscientists.