Ordinary democracy : sovereignty and citizenship beyond the neoliberal impasse

ویرایش: 1 
نویسندگان: Aslam. Ali  
سری:  
ISBN (شابک) : 0190601817, 9780190601812 
ناشر: Oxford University Press 
سال نشر: 2017 
تعداد صفحات: 225 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 2 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 52,000

«در حالی که نظریه‌پردازان دموکراتیک مختلف به نمونه‌های خاصی از جنبش‌های اجتماعی اخیر (مثلاً اشغال یا بهار عربی) نگاه کرده‌اند، هیچ‌یک هنوز تلاش نکرده‌اند برداشت نظری کلی‌تری در مورد اینکه چه چیزی به همه این جنبش‌ها مربوط می‌شود و چه موضوعی در حال اجراست. می تواند در مورد نظریه دموکراتیک به ما بگوید.دموکراسی معمولی استدلال می کند که وجه اشتراک این جنبش ها و همچنین درس قابل توجهی وجود دارد در مورد ماهیت دموکراسی، حاکمیت، عاملیت و همبستگی امروز: از این نظر که این جنبش ها همگی عادی بودن رژیم های نئولیبرال و روش هایی را که شهروندان در آن همبستگی و احساس آزادی را در بازار پیدا می کنند برجسته می کنند. سرمایه داری -- بلکه شیوه هایی را تشکیل می دهد که شهروندان در مورد زندگی روزمره خود فکر می کنند. لانه در گفتمان عمومی (به عنوان مثال، تبدیل مسائل مربوط به بدهی خصوصی به یک مسئولیت شخصی). جنبش‌های توده‌ای توجه را به تأثیرات نئولیبرالیسم جلب می‌کنند و راهی برای اعتراض به مقبولیت آن فراهم می‌کنند. با انجام این کار، آن‌ها به زمینه‌سازی بن‌بستی کمک می‌کنند که از یک سو زبانی از توانمندی و شمول مدنی و از سوی دیگر احساس ناتوانی، کاهش عاملیت و بی‌تابی را نشان می‌دهد. از دیدگاه اسلم، نظریه پردازان دموکراتیک که عاملیت مشارکتی را ارائه دهنده معتبرترین فرصت برای ارضای نیاز به همبستگی و آزادی می دانند، میزان رضایت بیشتر شهروندان و همچنین عمق وابستگی عاطفی اکثر مردم به نئولیبرالیسم را به حداقل می رساند. اسلم با نگاهی خاص به Idle No More، Occupy Wall Street، Occupy Sandy، انقلاب مصر و اعتصاب بدهی، دیدگاهی هشیارکننده‌تر، اما همچنان امیدوارکننده‌تر به پتانسیل جنبش‌های توده‌ای دارد: مقاومت در برابر عادی‌سازی تصورات. همبستگی و شهروندی تحت نئولیبرالیسم.\"--

\"در حالی که نظریه‌پردازان مختلف دموکراتیک به نمونه‌های خاصی از جنبش‌های اجتماعی اخیر (مثلاً اشغال یا بهار عربی) نگاه کرده‌اند، هیچ‌کدام هنوز به برداشت نظری کلی‌تری از آن نپرداخته‌اند. چه چیزی همه این جنبش‌ها را به هم مرتبط می‌کند (اگر رشته‌ای وجود داشته باشد)، و آن رشته در حال اجرا چه چیزی می‌تواند درباره تئوری دموکراتیک به ما بگوید. این کتاب استدلال می‌کند که وجه اشتراک این جنبش‌ها و همچنین یک درس قابل توجه در مورد ماهیت دموکراسی، حاکمیت، عاملیت و همبستگی امروزی وجود دارد: به این دلیل که این جنبش‌ها همگی عادی بودن رژیم‌های نئولیبرال و راه‌هایی را که شهروندان در آن همبستگی و همبستگی پیدا می‌کنند برجسته می‌کنند. احساس آزادی در بازار اسلم استدلال می‌کند که نئولیبرالیسم چیزی بیش از مجموعه‌ای از سیاست‌ها، اصول ایدئولوژیک یا مرحله‌ای متمایز از سرمایه‌داری است، بلکه شیوه‌هایی را تشکیل می‌دهد که شهروندان در مورد زندگی روزمره خود فکر می‌کنند. که به عنوان عقل سلیم تصور می شود، همچنین بر آنچه در گفتمان عمومی مجاز یا ممنوع است، حاکم است. جنبش‌های توده‌ای توجه را به تأثیرات نئولیبرالیسم جلب می‌کنند و راهی برای اعتراض به مقبولیت آن فراهم می‌کنند. با انجام این کار، آن‌ها به زمینه‌سازی بن‌بستی کمک می‌کنند که از یک سو زبانی از توانمندی و شمول مدنی و از سوی دیگر احساس ناتوانی، کاهش عاملیت و بی‌تابی را نشان می‌دهد. اسلم با نگاهی خاص به Idle No More، Occupy Wall Street، Occupy Sandy، انقلاب مصر و اعتصاب بدهی، دیدگاهی هشیارکننده‌تر، اما همچنان امیدوارکننده‌تر به پتانسیل جنبش‌های توده‌ای دارد: مقاومت در برابر عادی‌سازی تصورات. همبستگی و شهروندی تحت نئولیبرالیسم\"-- ادامه مطلب...
چکیده:

"While various democratic theorists have looked at particular instances of recent social movements (Occupy or the Arab Spring, for example), none have yet attempted a more general theoretical take on what it is that relates all of these movements and what that running thread can tell us about democratic theory. Ordinary Democracy argues that there is a commonality to these movements as well as a striking lesson about the nature of democracy, sovereignty, agency and solidarity today: in that these movements all highlight the ordinariness of neoliberal regimes and the ways in which citizens find solidarity and a sense of freedom in the marketplace. Aslam contends that neoliberalism is more than a set of policies, ideological principles, or a distinct phase of capitalism -- rather it constitutes the ways in which citizens think about their everyday lives. Conceived as common sense, it also governs what is permitted or forbidden in public discourse (for example, rendering issues of private debt a personal responsibility). Mass movements call attention to the effects of neoliberalism, providing a way to contest its acceptability; in doing so they help to contextualize the impasse that marks a language of civil empowerment and inclusion on one hand, and feelings of powerlessness, diminished agency and impassivity on the other. In Aslam's view, democratic theorists who view participatory agency as offering the most authentic opportunity to satisfy the need for solidarity and freedom minimize the degree to which capitalism satisfies most citizens, as well as the depth of most people's affective attachment to neoliberalism. Looking in particular at Idle No More, Occupy Wall Street, Occupy Sandy, the Egyptian Revolution, and Strike Debt, Aslam takes what may be a more sobering, but still hopeful, view toward the potential of mass movements: to resist the normalization of conceptions of solidarity and citizenship under neoliberalism."--

"While various democratic theorists have looked at particular instances of recent social movements (Occupy or the Arab Spring, for example), none have yet attempted a more general theoretical take on what it is that relates all of these movements (if there is a thread), and what that running thread can tell us about democratic theory. This book argues that there is a commonality to these movements as well as a striking lesson about the nature of democracy, sovereignty, agency and solidarity today: in that these movements all highlight the ordinariness of neoliberal regimes and the ways in which citizens find solidarity and a sense of freedom in the marketplace. Aslam argues that neoliberalism is more than a set of policies, ideological principles, or a distinct phase of capitalism--rather it constitutes the ways in which citizens think about their everyday lives. Conceived as common sense, it also governs what is permitted or forbidden in public discourse. Mass movements call attention to the effects of neoliberalism, providing a way to contest its acceptability; in doing so they help to contextualize the impasse that marks a language of civil empowerment and inclusion on one hand, and feelings of powerlessness, diminished agency and impassivity on the other. Looking in particular at Idle No More, Occupy Wall Street, Occupy Sandy, the Egyptian Revolution, and Strike Debt, Aslam takes what may be a more sobering, but still hopeful, view toward the potential of mass movements: to resist the normalization of conceptions of solidarity and citizenship under neoliberalism"-- Read more...
Abstract:

Content: Idleness is the problem --
Out of the ordinary --
Inspiring solidarity --
Democracy and the state --
Debt and sacrifice.