Optimale Risikoallokation in Zulieferer-Abnehmer-Systemen

تصمیم بین تولید داخلی و تدارکات خارجی و تصمیم بین انبارداری متمرکز و غیرمتمرکز نه در تئوری و نه در عمل در یک چارچوب مشترک مورد بحث قرار نمی گیرد، اگرچه جنبه تخصیص بهینه فعالیت ها و خطرات ارائه خدمات در هر یک سیستم‌های تأمین‌کننده-مشتری در پیش‌زمینه است.

مایکل لورث بررسی می‌کند که کدام شرکت‌های سیستم تأمین‌کننده-مشتری باید به کدام فعالیت‌ها و ریسک‌ها در شرایط عدم اطمینان اختصاص داده شوند. او یک رویکرد مدل را برای تعیین فعالیت بهینه و تخصیص ریسک در یک سیستم تامین‌کننده-مشتری توسعه می‌دهد، که تئوری پورتفولیو را به فرآیندهای ایجاد خدمات اقتصادی کالاهای واقعی منتقل می‌کند. استفاده از این رویکرد برای تصمیم گیری در مورد تولید داخلی یا تدارکات خارجی یا در مورد ذخیره سازی متمرکز یا غیرمتمرکز منجر به بینش های جدیدی در مورد اهمیت اغلب دست کم گرفته شده توزیع ریسک در سیستم های تامین کننده-مشتری می شود.

Die Entscheidung zwischen Eigenfertigung und Fremdbezug und die Ent-scheidung zwischen zentraler und dezentraler Lagerhaltung werden weder in der Theorie noch in der Praxis in einem gemeinsamen Rahmen diskutiert, obwohl jeweils der Aspekt der optimalen Zuordnung von Tätigkeiten und Ri-siken der Leistungserstellung in Zulieferer-Abnehmer-Systemen im Vorder-grund steht.

Michael Lorth untersucht, welchen Unternehmen eines Zulieferer-Abnehmer-Systems in einer Situation der Unsicherheit welche Tätigkeiten und Risiken zugeordnet werden sollen. Er entwickelt einen Modellansatz zur Bestimmung der optimalen Tätigkeits- bzw. Risikoallokation in einem Zulieferer-Abnehmer-System, der die Portefeuilletheorie auf realgüterwirtschaftliche Leistungserstellungsprozesse überträgt. Die Anwendung dieses Ansatzes auf Entscheidungen über Eigenfertigung oder Fremdbezug bzw. über zentrale oder dezentrale Lagerhaltung führt zu neuen Erkenntnissen hinsichtlich der häufig unterschätzten Bedeutung der Risikoverteilung in Zulieferer-Abnehmer-Systemen.