دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Jean Cocteau
سری:
ناشر: ePubLibre
سال نشر: 1930
تعداد صفحات:
زبان: Spanish
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 4 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب Opio به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب تریاک نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
خاطرات نویسنده در طول فرآیند سم زدایی از اعتیاد به تریاک که برای مدتی از مرگ شریک زندگی اش ریموند رادیگه در سال 1923 تا پایان دوران زندگی اش رنج می برد. کوکتو در دوران نقاهتش در آسایشگاه هرگز از نوشتن و طراحی دست نکشید و تفاسیر و انتقادات خاص او باعث این شهادت عجیب و درخشان شد. «نوشتن برای من همان کشیدن است: گره زدن خطوط به گونهای که تبدیل به نوشتن شوند یا باز کردن آنها به گونهای که نوشتن تبدیل به طراحی شود». به اظهار نظر در مورد ادبیاتی که کتاب را تغذیه می کند، منتقدان سینما، شعر، هنر... و همه اینها در سایه حضور تلخ تریاک اضافه می شوند. «هر کاری که انسان در زندگی انجام میدهد، و همینطور در عشق، در قطار سریعالسیر که به سمت مرگ میرود، انجام میشود. کشیدن تریاک ترک قطار در حال حرکت است. مشغول کردن خود به چیزی غیر از مرگ و زندگی است.» به این ترتیب ژان کوکتو به سنت بزرگ شاعران بینا می پردازد: دو کوئینسی، بودلر و بالاتر از همه، رمبو.
Los diarios del autor durante el proceso de desintoxicación de la adicción al opio que sufrió durante un tiempo, desde la muerte de su compañero Raymond Radiguet en 1923 hasta el final de sus días. Durante sus convalecencias en el sanatorio, Cocteau nunca dejó de escribir y dibujar, y sus particulares interpretaciones y críticas dieron lugar a este extraño y genial testimonio. «Escribir es, para mí, lo mismo que dibujar: anudar las líneas de tal suerte que se transformen en escritura, o desanudarlas de tal suerte que la escritura devenga dibujo». A los comentarios sobre la literatura que nutren el libro se añaden críticas de cine, poesía, arte... Y todo ello bajo la punzante presencia del opio. «Todo lo que uno hace en la vida, y lo mismo en el amor, se hace a bordo del tren expreso que rueda hacia la muerte. Fumar opio es abandonar el tren en marcha; es ocuparse en otra cosa que no es la vida ni la muerte.» De este modo Jean Cocteau se adentra en la gran tradición de los poetas visionarios: de Quincey, Baudelaire y, sobre todo, Rimbaud.