دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Ken Ford(Illustrations)
سری: Campaign 268
ISBN (شابک) : 9781472802712, 1472802713
ناشر: Osprey Publishing
سال نشر: 2014.02.20
تعداد صفحات: 98
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 6 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب عملیات نپتون 1944: ناوگان دریایی D-Day: جنگ جهانی دوم، جنگ دریایی، نظامی، تاریخچه نظامی، تاریخ، جنگ، جنگ جهانی دوم
در صورت تبدیل فایل کتاب Operation Neptune 1944: D-Day’s Seaborne Armada به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب عملیات نپتون 1944: ناوگان دریایی D-Day نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
6 ژوئن 1944: بزرگترین ناوگان تاریخ، ارتش متفقین آیزنهاور را در
سواحل نرماندی در برابر دفاع آلمان نازی اروین رومل فرود آورد.
تقریباً هفتاد سال از روز D، داستان بزرگترین ناوگانی که در تاریخ
جهان دیده شده است هنوز به طور گسترده شناخته نشده است. تنها در
دو کتاب مهم، هر دو با عنوان عملیات نپتون، جشن گرفته شده است.
اولی درست پس از جنگ در سال 1946 منتشر شد، دومی در سال 1974،
اگرچه در یک نسخه جدید در سال 2008 تجدید چاپ شد. هر دو پر از
جزئیات بودند، اما فاقد جذابیت بصری بودند. با نزدیک شدن به
سالگرد D Day در سال 2014، زمان مناسبی است که داستان دوباره به
سبک مجموعه کمپین روایت شود.
عملیات نپتون بزرگترین عملیات دریایی بود که تا به حال انجام شده
است، به خصوص اگر از روی شماره نگاه کنیم. تعداد کشتی های استخدام
شده در این سرمایه گذاری - بیش از 7000. این شرکت باورنکردنی
اکنون کاملاً تحت الشعاع جنبه های جنگی lan تهاجم قرار گرفته است.
وقتی مردم به روز D فکر می کنند، در درجه اول به نیروهایی فکر می
کنند که به سواحل یورش می برند و در مسیر خود به داخل کشور می
جنگند. چگونه این نیروها به سواحل رسیدند. چگونه جناح های دفاعی
آلمان به سمت دریا با تیراندازی دقیق بمباران شد. چگونه مردان
رزمنده تقویت شدند. به نظر می رسد که چگونه تلفات آنها به
انگلستان منتقل شدند و چگونه لشکرهای بعدی سازماندهی، حمل و نقل و
پیاده شدند، بخشی از روایت عمومی تهاجم نبوده است. اکنون زمان آن
فرا رسیده است که کار برنامه ریزان، کشتی سازان، کارشناسان لجستیک
و مردان نیروی دریایی سلطنتی و ایالات متحده و متحدان آنها به
مخاطبان مدرن نشان داده شود.
برنامه ریزان عملیات نپتون مسئول بازگشت متفقین شدند. نیروهای در
حال قدرت به سرزمین اصلی اروپا. در حالی که جنبههای زمینی عملیات
به ژنرالها واگذار شده بود، دریاسالارها باید به این فکر
میکردند که چگونه میتوان نیروها و تجهیزات آنها را به سلامت از
بندرگاههای آرام در بریتانیا به ساحلی بسیار متخاصم منتقل کرد.
وظیفه ای که از آنها خواسته می شد بسیار زیاد بود. آنها باید به
اندازه کافی سواحل مناسب برای حمایت متقابل را پیدا می کردند و
کشتی های کافی برای انتقال نیروها از طریق کانال را جمع آوری می
کردند. آنها همچنین می بایست حفاظت از کشتی های در حال عبور و
بمباران پدافندهای دشمن را که مکان های فرود را پوشش می دادند
سازماندهی کنند. لندینگ کرافت باید آماده می شد و خدمه آموزش می
دیدند تا نیروها را به موقع، در مکان و ترتیب صحیح تحویل دهند،
سپس نیروهای متعاقب را با جدول زمانی فشرده آشنا کرده و مجروحان
را تخلیه کنند. حتی کشتیهای بیشتری باید پیدا میشد تا این
نیروها را دوباره در خشکی تامین کنند. سپس، هنگامی که مرحله حمله
به پایان رسید، نیروی دریایی ایالات متحده و سلطنتی مجبور شدند به
حمایت از بزرگ شدن لژ با اسلحه های کالیبر بزرگ ادامه دهند، در
حالی که مهندسان آنها بندرهای مصنوعی جدیدی ساختند و تعداد زیادی
از اشیاء نامشخص دیگر را انجام دادند که بسیار زیاد است. عمليات
نپتون از نظر وسعت كاملاً عظيم بود.
علاوه بر جنبههاي دريايي اين عمليات، شاهكارهاي مهندسي بزرگ
ديگري نيز انجام شد. بندرهای مصنوعی، خط لوله سوخت 60 مایلی زیر
اقیانوس، موج شکن های مصنوعی و دیگر شگفتی های مهندسی، D-Day را
به یک واقعیت قابل پشتیبانی تبدیل کردند.
داستان عملیات نپتون، البته، چیزی بیش از یک داستان برنامه ریزی،
ساخت و ساز بود. و تدارکات. این عملیات بسیار زیاد بود و
داستانهای هیجانانگیز شجاعت، نبوغ و عزم خدمه کشتیهای درگیر
باعث اعتبار سنتهای دریایی کشورهای متفقین شد. جنگنده ها،
رزمناوها و ناوشکن ها مواضع دشمن را بمباران کردند. زیردریایی های
کوچک راه را به سواحل نشان دادند. مین روب ها شب ها مخفیانه کار
می کردند تا خطوط را پاکسازی کنند. لندینگ کرافت در هر اندازه با
آتش و مینهای دشمن شجاعت میکرد تا بارهای خود را در سواحل
بگذارند و مهمانیهای ساحلی نیروی دریایی برای نظم بخشیدن به
سواحل آتش گلولهها و مسلسلها را تحمل میکردند. کماندوهای نیروی
دریایی سلطنتی و مهندسان نیروی دریایی ایالات متحده با موانع
ساحلی در برابر افزایش جزر و مد در مواجهه با آتش پژمرده دشمن
برخورد کردند.
June 6th, 1944: the largest fleet in history landed
Eisenhower's Allied army on the beaches of Normandy against
Erwin Rommel's Nazi German defenses. Almost seventy years on
from D Day, the story of the greatest armada seen in world
history is still not widely known. It has been celebrated in
only two major books, both titled Operation Neptune; the first
was published just after the war in 1946, the second in 1974,
although reprinted in a new edition in 2008. Both were full of
details, but lacked visual appeal. With the forthcoming
anniversary of D Day in 2014, the time is right for the story
to be told again in the style of the Campaign series.
Operation Neptune was the greatest naval operation ever
undertaken, especially if looked at from the number of ships
employed in the venture - over 7,000. This incredible
enterprise is now completely overshadowed by the lan combat
aspects of the invasion. When people think of D Day, they think
primarily of troops storming the beaches and fighting their way
inland. How these troops got to the beaches; how the seaward
flanks of German defences were bombarded by accurate gunfire;
how the fighting men were reinforced; how their casualties were
evacuated back to England and how the later divisions were
organised, transported and disembarked seems not to have been
part of the public narrative of the invasion. It is now time
that the work of planners, shipbuilders, logistic experts, and
the men of the Royal and US Navies, and their allies, was shown
to a modern audience.
The planners of Operation Neptune were charged with returning
Allied forces in strength to mainland Europe. Whilst the land
aspects of the operation were left to the generals, the
admirals had to ponder how the troops and their equipment could
be transferred safely from quiet harbours in Britain on to a
very hostile shore. The task required of them was immense. They
had to find enough suitable mutually supporting beaches and
assemble sufficient shipping to transport troops across the
Channel. They also had to organise protection for the ships on
passage and the bombardment of enemy defences covering the
landing places. Landing craft had to prepared and crews trained
to deliver the troops on time, in place and in correct order,
then to introduce follow-up troops to a tight timetable and
evacuate the wounded. Even more ships had to be found to
re-supply those troops ashore. Then, when the assault phase was
over, the US and Royal navies had to continue to support the
enlargement of the lodgement with large calibre guns whilst
their engineers built new artificial harbours and performed a
host of other unspecified objects too numerous to mention.
Operation Neptune was absolutely immense in its scope.
In addition to the naval aspects of the operation other great
feats of engineering were also undertaken. Artificial harbours,
a 60 mile fuel pipe line under the ocean, artificial
breakwaters and other engineering marvels made D-Day a
supportable reality.
The story of Operation Neptune was, of course, more than just a
tale of planning, building and logistics. It had action
a-plenty and the emotive tales of bravery, ingenuity and
determination by the crews of the ships involved brought credit
to the naval traditions of the Allied nations. Battleships,
cruisers and destroyers bombarded enemy positions; midget
submarines pointed the way to the beaches; minesweepers worked
secretly by night to clear lanes; landing craft of all sizes
braved enemy fire and mines to deposit their loads on the
beaches and naval beach parties endured shellfire and machine
guns to bring order to the beaches. Royal Navy commandos and US
naval engineers dealt with beach obstacles against rising tides
in the face of withering enemy fire.