دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Ken Ford
سری: Osprey Campaign 268
ISBN (شابک) : 1472802713
ناشر: Osprey Publishing
سال نشر: 2014
تعداد صفحات: 98
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 6 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Operation Neptune 1944 : D-Day’s Seaborne Armada به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب عملیات نپتون 1944: دریای آرمادی D-Day نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
6 ژوئن 1944: بزرگترین ناوگان تاریخ، ارتش متفقین آیزنهاور را در سواحل نرماندی در برابر دفاع آلمان نازی اروین رومل فرود آورد. تقریباً هفتاد سال از روز D، داستان بزرگترین ناوگانی که در تاریخ جهان دیده شده است هنوز به طور گسترده شناخته نشده است. تنها در دو کتاب مهم، هر دو با عنوان عملیات نپتون، جشن گرفته شده است. اولی درست پس از جنگ در سال 1946 منتشر شد، دومی در سال 1974، اگرچه در یک نسخه جدید در سال 2008 تجدید چاپ شد. هر دو پر از جزئیات بودند، اما فاقد جذابیت بصری بودند. با نزدیک شدن به سالگرد D Day در سال 2014، زمان مناسبی است که داستان دوباره به سبک مجموعه کمپین روایت شود. عملیات نپتون بزرگترین عملیات دریایی بود که تا به حال انجام شده است، به خصوص اگر از تعداد کشتی های به کار گرفته شده در این سرمایه گذاری - بیش از 7000 کشتی بررسی شود. این شرکت باورنکردنی اکنون کاملاً تحت الشعاع جنبه های جنگی lan تهاجم قرار گرفته است. وقتی مردم به روز D فکر می کنند، در درجه اول به نیروهایی فکر می کنند که به سواحل یورش می برند و در مسیر خود به داخل کشور می جنگند. چگونه این نیروها به سواحل رسیدند. چگونه جناح های دفاعی آلمان به سمت دریا با تیراندازی دقیق بمباران شد. چگونه مردان رزمنده تقویت شدند. به نظر می رسد که چگونه تلفات آنها به انگلستان منتقل شدند و چگونه لشکرهای بعدی سازماندهی، حمل و نقل و پیاده شدند، بخشی از روایت عمومی تهاجم نبوده است. اکنون زمان آن فرا رسیده است که کار برنامه ریزان، کشتی سازان، کارشناسان لجستیک و مردان نیروی دریایی سلطنتی و ایالات متحده و متحدان آنها به مخاطبان مدرن نشان داده شود. طراحان عملیات نپتون موظف شدند نیروهای متفقین را با قدرت به سرزمین اصلی اروپا بازگردانند. در حالی که جنبههای زمینی عملیات به ژنرالها واگذار شده بود، دریاسالارها باید به این فکر میکردند که چگونه میتوان نیروها و تجهیزات آنها را به سلامت از بندرگاههای آرام در بریتانیا به ساحلی بسیار متخاصم منتقل کرد. وظیفه ای که از آنها خواسته می شد بسیار زیاد بود. آنها باید به اندازه کافی سواحل مناسب برای حمایت متقابل را پیدا می کردند و کشتی های کافی برای انتقال نیروها از طریق کانال را جمع آوری می کردند. آنها همچنین می بایست حفاظت از کشتی های در حال عبور و بمباران پدافندهای دشمن را که مکان های فرود را پوشش می دادند سازماندهی کنند. لندینگ کرافت باید آماده می شد و خدمه آموزش می دیدند تا نیروها را به موقع، در مکان و ترتیب صحیح تحویل دهند، سپس نیروهای متعاقب را با جدول زمانی فشرده آشنا کرده و مجروحان را تخلیه کنند. حتی کشتیهای بیشتری باید پیدا میشد تا این نیروها را دوباره در خشکی تامین کنند. سپس، هنگامی که مرحله حمله به پایان رسید، نیروی دریایی ایالات متحده و سلطنتی مجبور شدند به حمایت از بزرگ شدن لژ با اسلحه های کالیبر بزرگ ادامه دهند، در حالی که مهندسان آنها بندرهای مصنوعی جدیدی ساختند و تعداد زیادی از اشیاء نامشخص دیگر را انجام دادند که بسیار زیاد است. عملیات نپتون در گستره خود کاملاً عظیم بود. علاوه بر جنبه های دریایی عملیات، شاهکارهای بزرگ مهندسی دیگری نیز انجام شد. بندرهای مصنوعی، یک خط لوله سوخت 60 مایلی در زیر اقیانوس، موج شکن های مصنوعی و دیگر شگفتی های مهندسی، D-Day را به یک واقعیت قابل پشتیبانی تبدیل کردند. داستان عملیات نپتون البته چیزی بیش از یک داستان برنامه ریزی، ساخت و ساز و تدارکات بود. این عملیات بسیار زیاد بود و داستانهای هیجانانگیز شجاعت، نبوغ و عزم خدمه کشتیهای درگیر باعث اعتبار سنتهای دریایی کشورهای متفقین شد. جنگنده ها، رزمناوها و ناوشکن ها مواضع دشمن را بمباران کردند. زیردریایی های کوچک راه را به سواحل نشان دادند. مین روب ها شب ها مخفیانه کار می کردند تا خطوط را پاکسازی کنند. لندینگ کرافت در هر اندازه با آتش و مینهای دشمن شجاعت میکرد تا بارهای خود را در سواحل بگذارند و مهمانیهای ساحلی نیروی دریایی برای نظم بخشیدن به سواحل آتش گلولهها و مسلسلها را تحمل میکردند. کماندوهای نیروی دریایی سلطنتی و مهندسان نیروی دریایی ایالات متحده با موانع ساحلی در برابر افزایش جزر و مد در مواجهه با آتش پژمرده دشمن برخورد کردند.
June 6th, 1944: the largest fleet in history landed Eisenhower's Allied army on the beaches of Normandy against Erwin Rommel's Nazi German defenses. Almost seventy years on from D Day, the story of the greatest armada seen in world history is still not widely known. It has been celebrated in only two major books, both titled Operation Neptune; the first was published just after the war in 1946, the second in 1974, although reprinted in a new edition in 2008. Both were full of details, but lacked visual appeal. With the forthcoming anniversary of D Day in 2014, the time is right for the story to be told again in the style of the Campaign series. Operation Neptune was the greatest naval operation ever undertaken, especially if looked at from the number of ships employed in the venture - over 7,000. This incredible enterprise is now completely overshadowed by the lan combat aspects of the invasion. When people think of D Day, they think primarily of troops storming the beaches and fighting their way inland. How these troops got to the beaches; how the seaward flanks of German defences were bombarded by accurate gunfire; how the fighting men were reinforced; how their casualties were evacuated back to England and how the later divisions were organised, transported and disembarked seems not to have been part of the public narrative of the invasion. It is now time that the work of planners, shipbuilders, logistic experts, and the men of the Royal and US Navies, and their allies, was shown to a modern audience. The planners of Operation Neptune were charged with returning Allied forces in strength to mainland Europe. Whilst the land aspects of the operation were left to the generals, the admirals had to ponder how the troops and their equipment could be transferred safely from quiet harbours in Britain on to a very hostile shore. The task required of them was immense. They had to find enough suitable mutually supporting beaches and assemble sufficient shipping to transport troops across the Channel. They also had to organise protection for the ships on passage and the bombardment of enemy defences covering the landing places. Landing craft had to prepared and crews trained to deliver the troops on time, in place and in correct order, then to introduce follow-up troops to a tight timetable and evacuate the wounded. Even more ships had to be found to re-supply those troops ashore. Then, when the assault phase was over, the US and Royal navies had to continue to support the enlargement of the lodgement with large calibre guns whilst their engineers built new artificial harbours and performed a host of other unspecified objects too numerous to mention. Operation Neptune was absolutely immense in its scope. In addition to the naval aspects of the operation other great feats of engineering were also undertaken. Artificial harbours, a 60 mile fuel pipe line under the ocean, artificial breakwaters and other engineering marvels made D-Day a supportable reality. The story of Operation Neptune was, of course, more than just a tale of planning, building and logistics. It had action a-plenty and the emotive tales of bravery, ingenuity and determination by the crews of the ships involved brought credit to the naval traditions of the Allied nations. Battleships, cruisers and destroyers bombarded enemy positions; midget submarines pointed the way to the beaches; minesweepers worked secretly by night to clear lanes; landing craft of all sizes braved enemy fire and mines to deposit their loads on the beaches and naval beach parties endured shellfire and machine guns to bring order to the beaches. Royal Navy commandos and US naval engineers dealt with beach obstacles against rising tides in the face of withering enemy fire.