Ontopolitics in the Anthropocene: An Introduction to Mapping, Sensing and Hacking

Anthropocene بیش از یک بحث در مورد چگونگی رسیدگی به مشکلات تغییرات آب و هوا و گرم شدن کره زمین را به تصویر می کشد. به طور فزاینده ای به نظر می رسد که نشان دهنده پایان خود شرایط مدرن است و به طور بالقوه می تواند عصر جدیدی از امکانات سیاسی را بگشاید. این اولین کتابی است که به اشکال جدید حکومت در عصر آنتروپوسن می پردازد. اشکال حکومت، که به دنبال حکومت کردن بدون نرده‌های مفروضات مدرنیستی «فرماندهی و کنترل» از بالا به پایین هستند. در نظر گرفتن درک جدید درون سیاسی از نیاز به حکومت بر مبنای غیر خطی بودن، پیچیدگی و درهم تنیدگی.

این کتاب به سه بخش تقسیم می‌شود که هر بخش بر روی یک حالت یا درک متفاوت از حکومت تمرکز دارد: نقشه‌برداری، سنجش و هک. نقشه‌برداری به تلاش‌هایی برای حاکمیت از طریق طراحی مداخلات تطبیقی ​​در فرآیندهای تعامل نگاه می‌کند. Sensing راه‌هایی را برای ایجاد حساسیت زمان واقعی بیشتر نسبت به تغییرات در روابط در نظر می‌گیرد و اغلب از فناوری‌های جدید داده‌های بزرگ و اینترنت اشیا استفاده می‌کند. هک توسعه روش‌های «شدن با»، کار برای ترکیب مجدد و جمع‌آوری مجدد روابط در اشکال جدید و خلاقانه را تجزیه و تحلیل می‌کند.

این کار مورد توجه دانشجویان و محققان سیاست بین‌الملل، امنیت بین‌الملل و بین‌المللی خواهد بود. نظریه روابط و علاقه مندان به نظریه انتقادی و نحوه تأثیرگذاری آن از تحولات معاصر.

The Anthropocene captures more than a debate over how to address the problems of climate change and global warming. Increasingly, it is seen to signify the end of the modern condition itself and potentially to open up a new era of political possibilities. This is the first book to look at the new forms of governance emerging in the epoch of the Anthropocene. Forms of rule, which seek to govern without the handrails of modernist assumptions of ‘command and control’ from the top-down; taking on board new ontopolitical understandings of the need to govern on the grounds of non-linearity, complexity and entanglement.

The book is divided into three parts, each focusing on a distinct mode or understanding of governance: Mapping, Sensing and Hacking. Mapping looks at attempts to govern through designing adaptive interventions into processes of interaction. Sensing considers ways of developing greater real time sensitivity to changes in relations, often deploying new technologies of Big Data and the Internet of Things. Hacking analyses the development of ways of ‘becoming with’, working to recomposition and reassemble relations in new and creative forms.

This work will be of great interest to students and scholars of international politics, international security and international relations theory and those interested in critical theory and the way this is impacted by contemporary developments.