دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Greisch. Jean
سری: Épiméthée
ISBN (شابک) : 2130464270, 9782130532491
ناشر: Presses universitaires de France (réédition numérique FeniXX)
سال نشر: 1994;1993
تعداد صفحات: 1 v. (VI-522 p.) : graph. ; 22 c
زبان: French
فرمت فایل : AZW3 (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب Ontologie et temporalité esquisse d'une interprétation intégrale de ''Sein und Zeit به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب هستی شناسی و زمانمندی یک تفسیر یکپارچه از "Sein und Zeit". نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
"هستی و زمان": ترکیب این اصطلاحات نه تنها به کتاب استاد هایدگر، Sein und Zeit، که در سال 1927 منتشر شد، اشاره می کند، بلکه نشان دهنده یک سایت کاری است که در سال 1919 افتتاح شد، که از سال 1923، قبل از اینکه موقتاً قطع شود، شکل دقیق تری به خود می گیرد. بدون اینکه به طور قطع در سال 1928 رها شود. انتشار آموزه هایی که در فرایبورگ و سپس در ماربورگ از 1919 تا 1928 (که می توان آن را "دهه پدیدارشناختی" او نامید)، امروز این امکان را فراهم می کند که پیدایش پروژه و کتاب "هستی" را مشخص کنیم. و زمان". کاوش تا حد امکان سیستماتیک همه پیوندهایی که سایت را به کتاب متصل می کنند، وظیفه ای است که به تفسیر حاضر محول شده است که هدف آن پدیدارشناختی و انتقادی است. پدیدارشناسانه، با توجه به دغدغه رفتن با هایدگر به سمت «خود چیزها»، به جای حبس کردن خود در اصطلاحات هایدگری. نقد، با میل به آوردن عناصر خاصی از تاریخ استقبال از اثر و در صورت لزوم پیشنهاد خوانش احتمالی دیگری از فلان پدیده. مقدمهای تاریخی بر تفسیر کامل متن Sein und Zeit ارائه میشود: مسیری را که از «هرمنوتیک واقعیت» که در اولین آموزههای فریبورگ (1923-1919) توضیح داده شده است، به یک «بنیاد هستیشناسی» منتهی میشود، بازمیگرداند. ، بیان شده بر روی یک تحلیل وجودی. موضوع اصلی پیوند بین هستی و زمان است - مشکلی که در ماربورگ (1923-1928) آغاز شد. کتاب با تحلیلی از آخرین آموزههای ماربورگ به پایان میرسد، جایی که شکل «تفاوت هستیشناختی» ظاهر میشود که موضوع اصلی «هستیشناسی بنیادی» را تشکیل میدهد که Sein und Zeit پایههای آن را بنا نهاد. در نهایت، با اولین تفسیر بزرگ خود در سال 1928 به پایان میرسیم که برای سرنوشت بعدی کار هایدگر ارزشی متعارف به خود میگیرد. جی.جی.
« Etre et Temps » : la conjonction de ces termes ne désigne pas seulement le maître-livre de Heidegger, Sein und Zeit, paru en 1927, mais aussi un chantier de travail inauguré dès 1919, qui prend une forme plus précise à partir de 1923, avant d’être provisoirement interrompu, sans être définitivement abandonné en 1928. La publication des enseignements donnés à Fribourg puis à Marbourg de 1919 à 1928 (ce qu’on peut appeler sa « décennie phénoménologique »), permet aujourd’hui de préciser la genèse du chantier et du livre « Etre et Temps ». Explorer aussi systématiquement que possible l’ensemble des liens qui rattachent le chantier au livre, telle est la tâche que s’assigne la présente interprétation qui se veut phénoménologique et critique. Phénoménologique, par le souci d’aller avec Heidegger aux « choses mêmes », au lieu de s’enfermer dans un jargon heideggérien ; critique, par la volonté de faire intervenir des éléments déterminés de l’histoire de la réception de l’ouvrage et, le cas échéant, de suggérer une autre lecture possible de tel ou tel phénomène. Le commentaire intégral du texte de Sein und Zeit est précédé par une introduction historique : elle retrace l’itinéraire qui conduit de l’ « herméneutique de la facticité », élaborée dans les premiers enseignements de Fribourg (1919-1923), à une « ontologie fondamentale », articulée sur une analytique existentiale. Le thème central est le lien entre l’être et le temps — problématique mise en chantier à Marbourg (1923-1928). L’ouvrage s’achève par une analyse des derniers enseignements de Marbourg, où se dessine la figure de la « différence ontologique » qui formera le thème central de l’ « ontologie fondamentale » dont Sein und Zeit a jeté les bases. On conclut enfin sur la première grande auto-interprétation de 1928, qui revêt une valeur canonique pour le destin ultérieur du travail heideggérien. J.G.