Ontogenesis of the Skeleton and Intrinsic Muscles of the Human Hand and Foot

هدف مقاله حاضر خلاصه کردن نتایج مطالعات انتوژنز اسکلت و عضلات دست و پای انسان است. علاقه اولیه ما به مطالعه ماهیچه ها از مشاهدات تغییرات ناشی می شود، که در آن شکل جدیدی از عضله ناهنجار در حفره پوپلیتئال شرح داده شده بود (چیهاک، 1954؛ هنوکوفسکی و جیهاک، 1957) و در آن تغییرات شکل های عضلانی به طور مادرزادی اندام ناقص نیز مورد مطالعه قرار گرفته بود (Brlickova و Cihak، 1956). تمایل به روشن کردن تغییرات ماهیچه ای با استفاده از پیدایش onto منجر به مطالعه روی انتوژنز عضلات منفرد شد. در طی مشاهده سینه‌ای جنینی، دسته‌های ماهیچه‌ای ویژه در درجه اول مشاهده شد که می‌توان آن را با عضله اسفنکتر کولی پستانداران تحتانی همسان کرد. مشاهدات بیشتر نشان داد که این عضله (منطبق با رشد ژنتیکی آن) به تدریج در جریان انتوژنز انسان از یک پریموردیوم کوچک تا حداکثر وسعت خود رشد می کند و پس از آن کاهش می یابد و در نهایت در طول دوره جنینی ناپدید می شود (Cihak, 1957). این مطالعه برای توسعه بیشتر موضوع ما تعیین‌کننده بود، زیرا نشان می‌دهد که چگونه در توسعه دستگاه حرکتی قاعده خلاصه‌سازی به طور مداوم بیان می‌شود و چگونه می‌توان از آن در مطالعات رشدی عضلات استفاده کرد.

The aim of the present publication is to summarize the results of studies of ontogenesis of the skeleton and muscles of the human hand and foot. Our primary interest in studying the muscles arose from observations of variations, in which a new form of the anomalous muscle in the popliteal fossa had been described (Cihak, 1954; Hnevkovsky and Cihak, 1957) and in which changes of muscle forms in the congenitally malformed extremity had also been studied (Brlickova and Cihak, 1956). The desire to clarify muscle variations by means of the onto­ genesis led to a study of ontogenesis of single muscles. During observation of the embryonic pectoralis major special muscle bundles were primarily observed, which could be homologised with the sphincter colli muscle of lower Mammals. Further observation revealed that this muscle (concordantly with its phylo­ genetic development) gradually develops in the course of human ontogenesis from a small primordium to its maximal extent and becomes reduced thereafter and finally disappears, still during the embryonic period (Cihak, 1957). This study was decisive for the further development of our theme, since it demonstra­ tes, how consistently in the development of the locomotor apparatus the rule of recapitulation is asserted and how this can be employed in developmental studies of muscles.