One-Sided Arguments: A Dialectical Analysis of Bias

ما اغلب احساس می کنیم که یک استدلال باید مورد شک قرار گیرد یا مشکوک تلقی شود زیرا دارای سوگیری است. اما تعصب همیشه اشتباه نیست. این یک پدیده عادی در استدلال وکالت است و در بسیاری از موارد قابل انتظار است. با این حال، گاهی اوقات سوگیری می تواند در استدلال بسیار مضر باشد. در این کتاب، سوگیری به عنوان حمایت یک طرفه از یک دیدگاه در استدلال تعریف شده است. تنها زمانی نشان داده می شود که مضر است، یا به درستی در معرض محکومیت انتقادی قرار می گیرد، تنها زمانی که قرار است تبادل گفت و گو یک تبادل متوازن و دو طرفه از دیدگاه ها باشد.

این کتاب پیش‌فرض پست‌مدرنیستی را می‌پذیرد که سوگیری در بحث‌های محاوره‌ای روزمره کاملاً عادی است، و اینکه یافته‌های سوگیری نباید به خودی خود زمینه‌ای برای نقد یک استدلال به‌عنوان ناقص یا مغالطه‌آمیز باشد. اما این کتاب به شدت با این نتیجه پسامدرنیستی مخالف است که هیچ معیاری از عقلانیت را نمی‌توان برای محکوم کردن استدلال‌های صرفاً مبتنی بر منافع یا یک طرفه به عنوان مغرضانه در نظر گرفت. استدلال می شود که در برخی موارد، جانبداری محدود و یک جانبه در یک بحث، به طور موجهی مبنایی برای انتقاد منفی از ارزش استدلال است.

"والتون تمایل دارد کتاب هایی بنویسد که نیاز به نوشتن دارند، و در بسیاری از موارد او با توجه به موضوعی که به اندازه کافی مورد توجه قرار نگرفته است یا به دلیل اهمیت آن مورد قدردانی قرار نگرفته است، در این زمینه رهبری می کند. در این کتاب، او فراتر از این فرض سطحی می‌خواند که همه استدلال‌های حمایتی به‌طور مشکل‌دار مغرضانه هستند تا در نظر بگیرند که چنین گفتمان‌هایی به طور بالقوه معقول هستند و سپس در مورد زمانی که ممکن است چنین باشد بحث شود. همچنین مطالعات موردی بسیار خوبی وجود دارد که در سرتاسر پراکنده شده اند." - کریستوفر تندیل، دانشگاه ترنت

داگلاس والتون استاد فلسفه در دانشگاه وینیپگ است. او نویسنده آثار بسیاری در زمینه منطق و استدلال غیررسمی است، از جمله درخواست برای ترحم: برهان که توسط انتشارات SUNY منتشر شده است.

We often feel that an argument should be doubted or held as suspicious because it has a bias. But bias isn't always wrong. It is a normal phenomenon in advocacy argumentation, and in many cases it is to be expected. Yet sometimes bias can be quite harmful in argumentation. In this book, bias is defined as one-sided advocacy of a point of view in argumentation. It is shown to be harmful, or properly subject to critical condemnation, only when the dialogue exchange is supposed to be a balanced, two-sided exchange of viewpoints.

The book concedes the postmodernist premise that bias is quite normal in everyday conversational arguments, and that a finding of bias should not, by itself, constitute grounds for criticizing an argument as critically deficient or fallacious. But the book strongly disagrees with the postmodernist conclusion that no standard of rationality can be brought to bear to condemn narrowly interest-based or one-sided arguments as biased. It is argued that in some cases narrow, one-sided partisanship in an argument is justifiably a basis for negative criticism of the worth of the argument.

“Walton tends to write books that need to be written, and in many cases he leads the field by being the first to draw attention to a topic that has been inadequately treated or not appreciated for its importance. In this book, he reads beyond the superficial assumption that all advocacy argumentation will be problematically biased to consider that such discourses are potentially reasonable and then discuss when this might be the case. There are also some very good case studies dispersed throughout.”―Christopher Tindale, Trent University

Douglas Walton is Professor of Philosophy at the University of Winnipeg. He is the author of many works on informal logic and argumentation, including Appeal to Pity: Argumentum ad Misericordiam, also published by SUNY Press.