Oncogenes: An Introduction to the Concept of Cancer Genes

\"ویروس های سرطان\" نقش متناقضی در تاریخ تحقیقات سرطان ایفا کرده اند. آنها در سال 1911 توسط پیتون روس (1) در موسسه راکفلر کشف شدند، و تا حدود زیادی برای چندین دهه نادیده گرفته شدند. شاهد به رسمیت شناختن نهایی او برای جایزه نوبل باشید، اما تا سال 1966 که رکورد تمام دوران را برای تأخیر ثبت کرد، و گواهی بر یک مزیت دیگر از طول عمر. در دهه 1950، وندل استنلی، یکی دیگر از برندگان نوبل راکفلر، کمپینی را برای تمرکز بر ویروس ها به عنوان عوامل ایجاد کننده سرطان، رهبری کرد، شکل اولیه او توصیف شیمیایی ویروس موزاییک تنباکو به عنوان یک اصلاح کننده پروتئین خالص، ریبونوکلئوپروتئین در سال 1935 بود. 2). این دکترین یکی از محورهای جنگ صلیبی ملی سرطان ایالات متحده در سال 1971 بود: اگر سرطان های انسانی توسط ویروس ها ایجاد می شد، وظیفه اصلی جداسازی آنها و آماده سازی واکسن برای ایمن سازی بود. در آن زمان، بسیاری از ناظران احساس کردند که شاید توجه زیادی به ویروس‌های سرطانی معطوف شده است. مشکل ساز بود که آیا ویروس ها در بیش از تعداد انگشت شماری از سرطان های انسانی نقش عاملی داشته اند یا خیر.

"Cancer viruses" have played a paradoxical role in the history of cancer research. Discovered in 1911 by Peyton Rous (1) at the Rockefeller Institute, they were largely ignored for several decades. Witness his eventual recognition for a Nobel Prize, but not until 1966-setting an all time record for latency, and testimony to one more advantage of longevity. In the 1950s, another Rockefeller Nobelist, Wendell Stanley, spearheaded a campaign to focus attention on viruses as etiological agents in cancer, his plat­ form having been the chemical characterization of the tobacco mosaic virus as a pure protein-correction, ribonucleoprotein-in 1935 (2). This doctrine was a centerpiece of the U.S. National Cancer Crusade of 1971: if human cancers were caused by viruses, the central task was to isolate them and prepare vaccines for immunization. At that point, many observers felt that perhaps too much attention was being devoted to cancer viruses. It was problematic whether viruses played an etiological role in more than a handful of human cancers.