دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Jacques Ranciere
سری:
ISBN (شابک) : 9781789602821, 9781789602838
ناشر: Verso Books
سال نشر: 2021
تعداد صفحات:
زبان: English
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 247 Kb
در صورت تبدیل فایل کتاب On the Shores of Politics به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب در سواحل سیاست نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
اغلب گفته می شود که ما در پایان سیاست، پایان تحولات اجتماعی، پایان حماقت آرمانشهری زندگی می کنیم. واقع گرایی اجماعی دستور روز است. اما رئالیستهای سیاسی، ژاک رانسیر میگوید، همیشه چندین قدم از واقعیت عقب هستند و تنها چیزی که ممکن است با تسلط آنها به پایان برسد، دموکراسی است. او پیشنهاد میکند: «ما میتوانیم به دوگانگی نتیجهگیری/سرکوب سیاست که همزمان سرکوب/نتیجهگیری فلسفه است، لبخند بزنیم.» این دقیقاً وظیفهای است که رانسیر در این مقالات ظریف و ادراکی بر عهده میگیرد. او قانعکننده استدلال میکند که از آنجایی که سیاست افلاطون و ارسطو همیشه خود را به عنوان هنر پایان دادن به سیاست ساخته است، رئالیسم خود آرمانشهر است و آنچه موفق به اشکال جدلی مبارزه طبقاتی شده است خرد هزاره جدید نیست، بلکه بازگشت قدیم است. ترس، جنایت و هرج و مرج. خواه او در مورد تقابل میان میتران و شیراک، گفتمان طبقه کارگر فرانسه پس از انقلاب 1830 یا ایدئولوژی بسیج دانشجویی اخیر بحث می کند، هدف او بازگرداندن فلسفه به سیاست و بازگرداندن سیاست معنای اصلی و ضروری آن است: سازماندهی مخالفت
It is frequently said that we are living through the end of politics, the end of social upheavals, the end of utopian folly. Consensual realism is the order of the day. But political realists, remarks Jacques Ranciere, are always several steps behind reality, and the only thing which may come to an end with their dominance is democracy. ‘We could’, he suggests, ‘merely smile at the duplicity of the conclusion/suppression of politics which is simultaneously a suppression/conclusion of philosophy.’ This is precisely the task which Ranciere undertakes in these subtle and perceptive essays. He argues persuasively that since Plato and Aristotle politics has always constructed itself as the art of ending politics, that realism is itself utopian, and that what has succeeded the polemical forms of class struggle is not the wisdom of a new millennium but the return of old fears, criminality and chaos. Whether he is discussing the confrontation between Mitterrand and Chirac, French working-class discourse after the 1830 revolution, or the ideology of recent student mobilizations, his aim is to restore philosophy to politics and give politics back its original and necessary meaning: the organization of dissent.