On the Problem of Empathy: The Collected Works of Edith Stein Sister Teresa Bendicta of the Cross Discalced Carmelite Volume Three

دیدگاه رادیکال پدیدارشناسی توسط T 3 Edmund Husser ارائه شده است! در ایده هایش این دیدگاه در ابتدا بسیار ساده به نظر می رسد، اما زمانی که سعی می شود آن را در مسائل واقعی به کار ببریم، بسیار پیچیده می شود و شامل تمایزات پیچیده می شود. بنابراین، شاید بهتر باشد بیان کوتاهی از این موضع به منظور یادداشت مشکلات کلی که با آن سر و کار دارد و همچنین روش راه حلی که پیشنهاد می کند، بیان کنیم. من بر عناصر پدیدارشناسی که به نظر می رسد بیشترین ارتباط را با کار E. Stein دارند، تأکید خواهم کرد. هوسر! به دو پرسش سنتی فلسفی می پردازد و در پاسخ به آنها، روش کاهش پدیدارشناختی را که به عقیده وی اساس همه علوم است، توسعه می دهد. این پرسش‌ها عبارتند از: «چه چیزی است که می‌توان بدون تردید شناخت؟» و «این دانش در عام‌ترین معنای چگونه ممکن است؟» در سنت ایده‌آلیسم، او آگاهی را به عنوان حوزه‌ای که باید بررسی شود، می‌پذیرد. او چیزی در مورد جهان طبیعی مطرح نمی کند. او آن را در \"پرانتز\" قرار می دهد، زیرا بخشی از یک فرمول جبری در پرانتز قرار می گیرد و از مواد داخل این پرانتز استفاده نمی کند. او با قاطعیت می‌گوید، این بدان معنا نیست که «واقعی» وجود ندارد. این فقط به این معناست که این وجود یک پیش فرض است که باید برای دستیابی به توصیف ناب معلق شود.

he radical viewpoint of phenomenology is presented by T 3 Edmund Husser! in his Ideas. This viewpoint seems quite simple at first, but becomes exceedingly complex and involves intricate distinctions when attempts are made to apply it to actual problems. Therefore, it may be well to attempt a short statement of this position in order to note the general problems with which it is dealing as well as the method of solution which it proposes. I shall emphasize the elements of phenomenology which seem most relevant to E. Stein's work. Husser! deals with two traditional philosophical questions, and in answering them, develops the method of phenomenological reduction which he maintains is the basis of all science. These questions are, "What is it that can be known without doubt?" and "How is this knowledge possible in the most general sense?" In the tradition of idealism he takes consciousness as the area to be investigated. He posits nothing about the natural world. He puts it in "brackets," as a portion of an algebraic formula is put in brackets, and makes no use of the material within these brackets. This does not mean that the "real" wor!d does not exist, he says emphatically; it only means that this existence is a presupposition must be suspended to achieve pure description.