On the Lips of Others: Moteuczoma’s Fame in Aztec Monuments and Rituals

Moteuczoma، آخرین پادشاهی که بر امپراتوری آزتک حکومت می کرد، به ندرت توسط رعایای خود دیده یا شنیده می شد، با این حال حضور او در سرتاسر پایتخت شهر تنوچتیتلان احساس می شد، جایی که اعمال او در کتیبه های هیروگلیف بر روی بناها ثبت شده بود و فرمان او بیان می شد. در اجراهای آیینی بسیار تصفیه شده "شهرت" Moteuczoma در جهان آزتک چه معنایی داشت؟ چگونه ایجاد و نگهداری شد؟ در این مطالعه ابتکاری، پاتریک هاژوفسکی نام حکاکی شده و گفتاری پادشاه را بررسی می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه هاله او را از حوزه‌های انتخابیه‌اش، به‌ویژه دیگر اشراف، جنگ‌جویان و بازرگانان آزتک، که برای عظمت و شهرت خود رقابت می‌کردند، متمایز می‌کند. در حالی که Tenochtitlan در زمان Moteuczoma به بزرگترین اندازه و پیچیدگی خود رسید، \"Great Speaker\" با گره زدن نام خود به دفتر سلطنتی آزتک ها به شهرت رسید.

از آنجایی که شهرت Moteuczoma از فرهنگ بصری و شفاهی آزتک فراتر رفت، Hajovsky مجموعه وسیعی از شواهد، از جمله زبان و شعر ناهواتل، دست نوشته‌های تصویری بومی و روایت‌های مکتوب، و آثار باستان‌شناسی و مجسمه‌سازی را گرد هم می‌آورد. مجموعه‌ای از منابع کالیدوسکوپیک، موتئوزوما را به عنوان یک پادشاه الهی معرفی می‌کند که در حالی که شهرت حاکمان گذشته را به ارث برده بود، شهرت خود را با سیاست امپراتوری، روایت‌های ایدئولوژیک و خدایان ابدی در هم آمیخت. هاژوفسکی همچنین به روایت‌های پس از مرگ درباره موتئوزوما می‌پردازد، که حس بسیار متفاوتی از شهرت او به عنوان یک سوژه تسخیر شده ایجاد کرد. این جنبه‌های متضاد شهرت، بینش‌های جدید مهمی را در مورد سیاست شخصیت و پرتره در سراسر منابع آزتک و دوره استعمار ارائه می‌دهد.

Moteuczoma, the last king who ruled the Aztec Empire, was rarely seen or heard by his subjects, yet his presence was felt throughout the capital city of Tenochtitlan, where his deeds were recorded in hieroglyphic inscriptions on monuments and his command was expressed in highly refined ritual performances. What did Moteuczoma's "fame" mean in the Aztec world? How was it created and maintained? In this innovative study, Patrick Hajovsky investigates the king's inscribed and spoken name, showing how it distinguished his aura from those of his constituencies, especially other Aztec nobles, warriors, and merchants, who also vied for their own grandeur and fame. While Tenochtitlan reached its greatest size and complexity under Moteuczoma, the "Great Speaker" innovated upon fame by tying his very name to the Aztec royal office.

As Moteuczoma's fame transcends Aztec visual and oral culture, Hajovsky brings together a vast body of evidence, including Nahuatl language and poetry, indigenous pictorial manuscripts and written narratives, and archaeological and sculptural artifacts. The kaleidoscopic assortment of sources casts Moteuczoma as a divine king who, while inheriting the fame of past rulers, saw his own reputation become entwined with imperial politics, ideological narratives, and eternal gods. Hajovsky also reflects on posthumous narratives about Moteuczoma, which created a very different sense of his fame as a conquered subject. These contrasting aspects of fame offer important new insights into the politics of personhood and portraiture across Aztec and colonial-period sources.