On the dimensionality of spacetime

دسته بندی: دوره های عمومی
ویرایش:  
نویسندگان: Tegmark M.  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 7 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 82 کیلوبایت 

قیمت کتاب (تومان) : 40,000

Статья. Опубликована в Class. گرانش کوانتومی 14 (1997) L69-L75 Annotaция: برخی از نظریه های ابر ریسمان بیش از یک حد موثر کم انرژی مربوط به فضازمان های کلاسیک با ابعاد مختلف دارند. ما استدلال می کنیم که همه به جز (3+1)-بعدی ممکن است با «جهان های مرده»، عاری از ناظر مطابقت داشته باشند، در این صورت، همه این تئوری های مجموعه در واقع پیش بینی می کنند که ما باید خود را در یک (3+1)-بعدی ساکن کنیم. فضازمان با بیشتر یا کمتر از یک بعد زمانی، معادلات دیفرانسیل جزئی طبیعت فاقد خاصیت هذلولی هستند که ناظران را قادر به پیش بینی می کند. در فضایی با بیش از سه بعد، هیچ اتم سنتی و شاید ساختارهای پایداری وجود ندارد. فضایی با ابعاد کمتر از سه بُعد، هیچ نیروی گرانشی را امکان پذیر نمی کند و ممکن است آنقدر ساده و بی ثمر باشد که ناظران را در خود جای دهد.

Статья. Опубликована в Class. Quantum Grav. 14 (1997) L69-L75 Аннотация: Some superstring theories have more than one effective low-energy limit corresponding to classical spacetimes with different dimensionalities. We argue that all but the (3+1)-dimensional one might correspond to "dead worlds", devoid of observers, in which case all such ensemble theories would actually predict that we should find ourselves inhabiting a (3+1)-dimensional spacetime. With more or less than one time dimension, the partial differential equations of nature would lack the hyperbolicity property that enables observers to make predictions. In a space with more than three dimensions, there can be no traditional atoms and perhaps no stable structures. A space with less than three dimensions allows no gravitational force and may be too simple and barren to contain observers.