دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: First Edition
نویسندگان: Edward W. Said
سری:
ISBN (شابک) : 037542105X, 9780375421051
ناشر: Pantheon
سال نشر: 2006
تعداد صفحات: 0
زبان: English
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب On Late Style: Music and Literature Against the Grain به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب در سبک متاخر: موسیقی و ادبیات در برابر دانه نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در آخرین کتاب جذاب خود، ادوارد سعید به مجموعهای از مقالات،
شعرها، رمانها، فیلمها و اپراها نگاه میکند تا مشخص کند چه
سبکی متأخر میتواند در مورد تکامل زندگی خلاق توضیح دهد. او بحث
می کند که چگونه نزدیک شدن به مرگ یک هنرمند می تواند راه خود را
«با نابهنگاری و ناهنجاری» به آثار او باز کند، همانطور که در
اواخر کار توماس مان، ریچارد اشتراوس، ژان ژنه، جوزپه تومازی دی
لامپدوزا، و سی پی کاوافی چنین بود. سعید به بررسی Missa
Solemnis بتهوون، Le captif amoureux ژنه و Les
paravents Così fan tutte موتزارت، فیلم ویسکونتی می
پردازد. پلنگ لامپدوزا، باکها و ایفیگنیا در
اولیس و مرگ در ونیز توماس مان از جمله موارد دیگر
اوریپید
او اشاره میکند که میتوان «آرامش غیرمعمولی» را در آثار آخر
یافت، مثلاً در سوفوکل، شکسپیر، رامبراند، ماتیس، باخ و واگنر، که
به قول سعید، "تاج یک عمر تلاش زیبایی شناختی." اما در در سبک
متاخر او بر تأخیر هنری به عنوان "سازگاری، دشواری، و تضاد حل
نشده" تمرکز می کند. او همچنین در مورد تئودور آدورنو و گلن گولد
می نویسد که تصمیم گرفت اجرا را متوقف کند و بدین ترتیب شکل خود
را از تأخیر ایجاد کرد. سعید روشن می کند که بیشتر آثار مورد بحث
مملو از تعارض عمیق و پیچیدگی تقریبا غیرقابل نفوذ هستند. در
واقع، او احساس میکند که تأخیر اغلب «نوعی تبعید» است. این آثار
غالباً در تضاد مستقیم با آنچه در آن زمان محبوب بود قرار داشتند،
اما آنها پیشگامان آنچه قرار بود در رشته خاص هر هنرمند رخ دهد -
آثاری با نبوغ واقعی بودند. در سبک متاخر آخرین کار عالی
خود ادوارد سعید است.
In his fascinating last book, Edward Said looks at a selection
of essays, poems, novels, films, and operas to determine what
late style may explain about the evolution of the creative
life. He discusses how the approaching death of an artist can
make its way “with anachronism and anomaly” into his work, as
was the case in the late work of Thomas Mann, Richard Strauss,
Jean Genet, Giuseppe Tomasi di Lampedusa, and C. P. Cavafy.
Said examines Beethoven’s Missa Solemnis, Genet’s Le
captif amoureux and Les paravents, Mozart’s Così
fan tutte, Visconti’s film of Lampedusa’s The
Leopard, Euripides’ The Bacchae and Iphigenia at
Aulis, and Thomas Mann’s Death in Venice, among
other works.
He points out that one can also find an “unearthly serenity,”
in last works, for example, in Sophocles, Shakespeare,
Rembrandt, Matisse, Bach, and Wagner, which, as Said puts it,
“crown a lifetime of aesthetic endeavor.” But in On Late
Style he concentrates on artistic lateness as
“intransigence, difficulty, and unresolved contradiction.” He
also writes about Theodor Adorno and about Glenn Gould, who
chose to stop performing, thereby creating his own form of
lateness. Said makes clear that most of the works discussed are
rife with deep conflict and an almost impenetrable complexity.
In fact, he feels that lateness is often “a form of exile.”
These works frequently stood in direct contrast to what was
popular at the time, but they were forerunners of what was to
come in each artist’s particular discipline—works of true
genius.
Eloquent and impassioned, brilliantly reasoned and revelatory,
On Late Style is Edward Said’s own great last work.