On Aristotle Posterior analytics 1.9-18

در این بخش از تجزیه و تحلیل پسین ارسطو ارزیابی خود را از این که چگونه حقایق جهانی علم را می توان از نظر علمی به عنوان اجتناب ناپذیر در براهین اثباتی تبیین کرد، تشریح می کند. اما عوارضی را مطرح می کند: برخی از علوم پدیده هایی را مطرح می کنند که فقط با علوم عالی قابل توضیح است و باز گاهی علت را از معلول استدلال می کنیم نه معلول از علت. فیلوپونوس این مسائل را بیشتر پیش می برد. استدلال از جزئی به کلی جهتی است که استقراء می گیرد و در ریاضیات استدلال از یک قضیه به اصول بالاتری که از آن پیروی می کند بسیار ارزشمند تلقی می شود. این کتاب بر خلاف سنتز، با جهت تحلیل مطابقت دارد.

در مجموعه معتبر مفسران باستانی ارسطو، این کتاب اولین ترجمه متن یونانی به انگلیسی است.< /p>

In this part of the Posterior Analytics Aristotle elaborates his assessment of how universal truths of science can be scientifically explained as inevitable in demonstrative proofs. But he introduces complications: some sciences discuss phenomena that can only be explained by higher sciences and again sometimes we reason out a cause from an effect, rather than an effect from a cause. Philoponus takes these issues further. Reasoning from particular to universal is the direction taken by induction, and in mathematics reasoning from a theorem to the higher principles from which it follows is considered particularly valuable. It corresponds to the direction of analysis, as opposed to synthesis.

In the prestigious Ancient Commentators on Aristotle series, this book is the first translation of the Greek text into English.