Oligopoly: Old Ends - New Means

این کتاب بر نظریه کلاسیک انحصارطلبی که در سال‌های 1840-1940 توسعه یافته است، تمرکز دارد. در پایان این دوره، انحصارطلبی تحت طلسم نظریه بازی ها در قالب تعادل احتمالی خود قرار گرفت. کارهای Cournot، von Stackelberg، Palander و Hotelling، که در اصل علی و پویا هستند، اما نادیده گرفته شده‌اند، در پرتو دینامیک مدرن با استفاده از توپولوژی و اعداد مورد بازنگری قرار می‌گیرند. به عنوان ویژگی های خاص، رهبری فون استاکلبرگ در مدل پویا کورنو گنجانده شده است، مشکل هتلینگ با تقاضای کشسان حل می شود، بنابراین از ایده پوچ هزینه های حمل و نقل درجه دوم چشم پوشی می شود. علاوه بر این، نشان داده شده است که بی‌ثباتی معروف تعادل کورنو تحت رقابت افزایش یافته به دلیل فرض اشتباه بازده ثابت است، و اینکه کل ایده انتظارات منطقی در انحصار چندگانه پویا غیرقابل دفاع است. ایده‌های اولیه اولیه در نظریه انحصارطلبی، مانند همزیستی و تعدد جاذبه‌ها، پس از چندین دهه فراموشی، دوباره مورد توجه قرار می‌گیرند.

The book focuses classical oligopoly theory as developed in 1840-1940. By the end of this period oligopoly came under the spell of game theory in its probabilistic equilibrium format. Work by Cournot, von Stackelberg, Palander, and Hotelling, causal and dynamic in essence, but ignored, is reconsidered in the light of modern dynamics using topology and numerics. As particular features, von Stackelberg leadership is included in the dynamic Cournot model, the Hotelling problem is solved with elastic demand, thus skipping the absurd idea of quadratic transportation costs. Further, it is shown that the celebrated destabilisation of Cournot equilibrium under increased competition is due to mistakenly assuming constant returns, and that the whole idea of rational expectations is untenable in dynamic oligopoly. Early original ideas in oligopoly theory, such as coexistence and multiplicity of attractors are focused again after many undeserved decades of oblivion.