Old masters and young geniuses: the two life cycles of artistic creativity

هنرمندان بزرگ چه زمانی در زندگی خود بزرگترین هنر خود را تولید می کنند؟ آیا آن‌ها در طول دهه‌ها آزمایش پر زحمت و خسته‌کننده برای کمال خلاقانه تلاش می‌کنند، یا با برنامه‌ریزی دقیق و قاطعانه به آن دست می‌یابند که در اوایل زندگی‌شان شاهکارهایی به بار می‌آورد؟

نه تنها با بررسی حرفه‌ها، به آن دست می‌یابند؟ از نقاشان بزرگ، بلکه مجسمه سازان، شاعران، رمان نویسان و کارگردانان مهم سینما، استادان قدیمی و نابغه های جوان درک جدیدی عمیق از خلاقیت هنری ارائه می دهد. دیوید گالنسون با استفاده از طیف وسیعی از شواهد نشان می‌دهد که دو رویکرد اساساً متفاوت برای نوآوری وجود دارد و هر کدام با الگوی مشخصی از کشف در طول عمر همراه است.

مبتکران تجربی با آزمایش کار می‌کنند. و خطا، و به تدریج و در اواخر عمر به سهم عمده خود می رسند. در مقابل، نوآوران مفهومی با تدوین ایده های جدید، معمولاً در سنین پایین، به پیشرفت های ناگهانی دست می یابند. گالنسون نشان می دهد که چرا هنرمندانی مانند میکل آنژ، رامبراند، سزان، جکسون پولاک، ویرجینیا وولف، رابرت فراست و آلفرد هیچکاک استادان قدیمی تجربی بودند و چرا ورمیر، ون گوگ، پیکاسو، هرمان ملویل، جیمز جویس، سیلویا پلات، و اورسون ولز نابغه های جوان مفهومی بودند. او همچنین توضیح می دهد که چگونه این درک ما از هنر و گذشته آن را تغییر می دهد.

مبتکران تجربی به دنبال آن هستند و مبتکران مفهومی پیدا می کنند. این کتاب پیشگام با روشن کردن تفاوت‌های بین آنها، بینش‌های واضح جدیدی را در مورد فرآیندهای اسرارآمیز خلاقیت انسان ارائه می‌کند.

When in their lives do great artists produce their greatest art? Do they strive for creative perfection throughout decades of painstaking and frustrating experimentation, or do they achieve it confidently and decisively, through meticulous planning that yields masterpieces early in their lives?

By examining the careers not only of great painters but also of important sculptors, poets, novelists, and movie directors, Old Masters and Young Geniuses offers a profound new understanding of artistic creativity. Using a wide range of evidence, David Galenson demonstrates that there are two fundamentally different approaches to innovation, and that each is associated with a distinct pattern of discovery over a lifetime.

Experimental innovators work by trial and error, and arrive at their major contributions gradually, late in life. In contrast, conceptual innovators make sudden breakthroughs by formulating new ideas, usually at an early age. Galenson shows why such artists as Michelangelo, Rembrandt, Cézanne, Jackson Pollock, Virginia Woolf, Robert Frost, and Alfred Hitchcock were experimental old masters, and why Vermeer, van Gogh, Picasso, Herman Melville, James Joyce, Sylvia Plath, and Orson Welles were conceptual young geniuses. He also explains how this changes our understanding of art and its past.

Experimental innovators seek, and conceptual innovators find. By illuminating the differences between them, this pioneering book provides vivid new insights into the mysterious processes of human creativity.