Old Age Abuse: A new perspective

Age Concern همیشه در پی آن است که در طرح مسائل مهم به عنوان بخشی از مبارزه مداوم ما برای بهبود کیفیت زندگی افراد مسن، در خط مقدم باشد. برای این منظور، ما مفتخریم که بتوانیم از مهارت‌های افرادی با تعهد، تخصص و اشتیاق برای فشار بر تغییرات بسیار مورد نیاز استفاده کنیم. زمانی که چند سال پیش کتابی از مروین ایستمن در مورد آزار سالمندی منتشر کردیم، این موضوع تا حد زیادی ناشناخته بود. او نقش پیشگامی در جلب توجه به این موضوع دشوار و حساس، طبقه بندی انواع سوء استفاده، تجزیه و تحلیل علل آنها، اثرات غم انگیز آنها و زمینه های مختلف که احتمال وقوع آنها وجود داشت، ایفا کرد. پیش از این، زمانی که من به Age Concern پیوستم، با کمبود دانش در مورد سوء استفاده از سالمندی مواجه شدم. کار قبلی من با کودکان و جوانان به من یادآوری آشکاری داد که سیاست و عمل در برخورد با سوء استفاده از کودکان چقدر توسعه یافته تر است. حتی در آن زمینه هنوز چیزهای زیادی برای یادگیری وجود داشت، و قوانین بعدی، دستورالعمل‌های خط‌مشی و آیین‌نامه‌های عملی ما را با ایجاد خطوط شفاف مسئولیت‌پذیری و با حمایت و نمایندگی از کودکان در معرض خطر، با کمک به سوء استفاده‌کنندگان بالقوه و توسعه عملکرد، ما را به مسیر بیشتری رسانده است. که از مجازات قربانیان از طریق بیرون کردن آنها از خانه هایشان جلوگیری می کند.

Age Concern always seeks to be at the forefront in raising issues of importance as part of our continuing fight to improve the quality of life of older people. To this end we are privi­ leged in being able to draw on the skills of people with the commitment, expertise and enthusiasm to press for much needed change. When, some years ago, we published a book by Mervyn Eastman on old age abuse, the subject was largely unrecognized. He played a pioneering role in drawing atten­ tion to this difficult and sensitive topic, classifying the various types of abuse, analysing their causes, their tragic effects and the different contexts in which they were likely to occur. Earlier, when I joined Age Concern, I had been struck by the paucity of knowledge of old age abuse. My previous work with children and young people provided me with stark reminders of how much more developed both policy and prac­ tice were in dealing with the abuse of children. Even in that field there was still much to learn, and subsequent legislation, policy guidelines and codes of practice have taken us further down the road by constructing clear lines of accountability and by protecting and representing children at risk, by helping potential abusers and developing practice that avoids punish­ ing victims through removing them from their homes.