Ökonomische Prinzipien im argentinischen Bundesstrafprozess

اصلاح آیین دادرسی کیفری در آمریکای لاتین در پایان قرن بیستم کم و بیش در سراسر قاره گسترش یافت و با پیش نویس سال 1988 آیین دادرسی کیفری مدل برای ایبرو-آمریکا شروع شد. در این زمینه، قانون آیین دادرسی کیفری فدرال آرژانتین در سال 1992 گام مهمی بود که گذار از سیستم های آیین دادرسی کیفری قدیمی را که ساختارهای اساسی آن به دوران پیش از روشنگری بازمی گردد، به یک قانون آیین دادرسی کیفری مدرن و قانون اساسی تکمیل کرد. بر اساس ویژگی‌های اصلی قانون فدرال آیین دادرسی کیفری جدید، پژوهش حاضر به بررسی واقعیت رویه‌ای می‌پردازد که در آرژانتین، مانند سایر کشورها، در فاصله‌ای حدود بیست سال مشمول حکم ریاضت می‌شود. محدودیت‌های اقتصادی دیدگاهی معتبر از مکانیسم‌هایی ارائه می‌دهد که قانون آیین دادرسی کیفری فدرال آرژانتین برای اجرای عدالت در مورد انبوه رویه‌ها در تعقیب کیفری روزمره آرژانتین می‌داند و اجازه می‌دهد تا نتایج آشکاری در مورد قانون آیین دادرسی کیفری آلمان در یک مقایسه حقوقی گرفته شود. .

Die Reform des Strafverfahrens in Lateinamerika hat sich Ende des 20. Jahrhunderts, ausgehend von dem Entwurf einer Musterstrafprozessordnung für Iberoamerika aus dem Jahre 1988, mehr oder weniger über den gesamten Kontinent ausgebreitet. In diesem Zuge war die argentinische Bundesstrafprozessordnung von 1992 ein wichtiger Schritt gewesen, der den Übergang von den alten, in den Grundstrukturen noch aus der Voraufklärungszeit stammenden Strafprozesssystemen in eine moderne rechtsstaatliche Strafprozessordnung vollzog. Die vorliegende Untersuchung beleuchtet im Abstand von etwa zwanzig Jahren, ausgehend von den Grundzügen der neuen Bundesstrafprozessordnung, die Verfahrenswirklichkeit, welche in Argentinien, genauso wie in anderen Ländern, dem Spardiktat unterworfen ist. Die ökonomischen Sachzwänge bieten dabei einen authentischen Blick auf die Mechanismen, die das argentinische Bundesstrafprozessrecht kennt, um der Masse an Verfahren im argentinischen Strafverfolgungsalltag gerecht zu werden und erlauben im Rechtsvergleich entlarvende Rückschlüsse auf die deutsche Strafprozessordnung.