Of Beards and Men: The Revealing History of Facial Hair

ریش—این روزها همه خشمگین هستند. به اطراف نگاهی بیندازید: از شهرنشینان شیک تا مردان روستایی در فضای باز، متروسکسوال های آراسته گرفته تا بازیکنان هاکی پس از فصل، موهای صورت همه جا دیده می شود. نیویورک تایمز این روند پرمو را به هیپسترهای اپل بزرگ در حدود سال 2005 ردیابی می کند و گزارش می دهد که امروزه برخی از نیویورکی ها هزاران دلار برای کاشت موی صورت می پردازند تا ریش های تکه تکه و نوجوان را پنهان کنند. و در سال 2014، نیکی دنیلز، وبلاگ نویس، هیپسترهای ریشو را به خاطر تبدیل نماد مردانگی و قدرت به یک بیانیه مُد نازک سرزنش کرد. او گفت که ریش به سوتین پر از مردانگی تبدیل شده است.

ریش ها و مردان نشان می دهد که رنسانس ریشو امروزی بخشی از یک چرخه چند قرنی است که در آن صورت صورت مدل مو در پاسخ به تغییر ایده آل های مردانگی متفاوت است. کریستوفر اولدستون مور توضیح می‌دهد که صورت تراشیده، سبک پیش‌فرض در طول تاریخ غرب بوده است - برای مثال، چهره بی‌ریش اسکندر مقدونی را ایده‌آل قهرمانانه یونانی ببینید. اما تقدم تیغ‌ها در طول سال‌ها توسط چهار حرکت ریش‌دار بزرگ به چالش کشیده شده است، که از هادریان در قرن دوم شروع شد و تا تجدید حیات امروزی ادامه یافت. اولدستون مور می‌گوید که چهره‌ی تراشیده‌ی امروزی نشان‌دهنده‌ی یک مرد با فضیلت و اجتماعی است، در حالی که ریش شخصی را به عنوان فردی متکی به خود و غیرمتعارف نشان می‌دهد. بنابراین، تاریخ معانی خاصی برای موهای صورت ایجاد کرده است، که هم الهام بخش و هم انتخاب های مرد را در نحوه ارائه خود به جهان محدود می کند.

این تاریخچه جذاب و عالمانه موهای صورت، کد موهای مردانه را می شکافد و می ریزد. به انتخاب‌هایی که مردان هنگام شکل دادن به موهای صورت خود می‌کنند، توجه کنید. اولداستون مور به طرز ماهرانه ای به برداشت های نادرست رایج در مورد ریش کمک می کند و ارتباط بین آراستگی، هویت، فرهنگ و مردانگی را به وضوح نشان می دهد. ما در می یابیم که به میزان شگفت انگیزی، تاریخ مردان بر چهره آنها نوشته شده است.

Beards—they’re all the rage these days. Take a look around: from hip urbanites to rustic outdoorsmen, well-groomed metrosexuals to post-season hockey players, facial hair is everywhere. The New York Times traces this hairy trend to Big Apple hipsters circa 2005 and reports that today some New Yorkers pay thousands of dollars for facial hair transplants to disguise patchy, juvenile beards. And in 2014, blogger Nicki Daniels excoriated bearded hipsters for turning a symbol of manliness and power into a flimsy fashion statement. The beard, she said, has turned into the padded bra of masculinity.

Of Beards and Men makes the case that today’s bearded renaissance is part of a centuries-long cycle in which facial hairstyles have varied in response to changing ideals of masculinity. Christopher Oldstone-Moore explains that the clean-shaven face has been the default style throughout Western history—see Alexander the Great’s beardless face, for example, as the Greek heroic ideal. But the primacy of razors has been challenged over the years by four great bearded movements, beginning with Hadrian in the second century and stretching to today’s bristled resurgence. The clean-shaven face today, Oldstone-Moore says, has come to signify a virtuous and sociable man, whereas the beard marks someone as self-reliant and unconventional. History, then, has established specific meanings for facial hair, which both inspire and constrain a man’s choices in how he presents himself to the world.

This fascinating and erudite history of facial hair cracks the masculine hair code, shedding light on the choices men make as they shape the hair on their faces. Oldstone-Moore adeptly lays to rest common misperceptions about beards and vividly illustrates the connection between grooming, identity, culture, and masculinity. To a surprising degree, we find, the history of men is written on their faces.