Oeuvres de Napoleon Bonaparte. Tome II

ویرایش:  
نویسندگان: Napoleon Bonaparte.  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 0 
زبان: French 
فرمت فایل : HTM (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 789 کیلوبایت 

قیمت کتاب (تومان) : 53,000

خاطرات ناپلئون بناپارت. نوشته شده توسط او شخصاً ناپلئون اول بناپارت (ناپلئون اول بناپارت، بووناپارت) (15 اوت 1769، آژاکسیو - 5 مه 1821، سنت هلنا)، دولتمرد فرانسوی ، فرمانده، امپراتور در 1804-1814 و در مارس - ژوئن 1815. او خدمت در ارتش را در سال 1785 با درجه ستوان دوم توپخانه آغاز کرد. در طول انقلاب فرانسه پیشرفت کرد. در نوامبر 1799 او کودتا کرد (برومر 18)، در نتیجه او اولین کنسول شد که در طول زمان عملاً تمام قدرت را در دستان خود متمرکز کرد. در سال 1804 به عنوان امپراتور معرفی شد. او تعدادی اصلاحات را انجام داد (تصویب قانون مدنی، 1804؛ تأسیس بانک فرانسوی، 1800). به لطف جنگ های پیروز، او قلمرو امپراتوری را به طور قابل توجهی گسترش داد و اکثر ایالات اروپای غربی و مرکزی را به فرانسه وابسته کرد. شکست سربازان ناپلئون در جنگ 1812 علیه روسیه آغاز فروپاشی امپراتوری ناپلئون اول بود. ورود نیروهای ائتلاف ضد فرانسوی به پاریس در سال 1814 ناپلئون اول را مجبور به کناره گیری کرد. او به جزیره البا تبعید شد. او بار دیگر در مارس 1815 تاج و تخت فرانسه را اشغال کرد (به صد روز مراجعه کنید). پس از شکست در واترلو، برای بار دوم از سلطنت کناره‌گیری کرد (۲۲ ژوئن ۱۸۱۵). او آخرین سال های زندگی خود را در جزیره سنت هلنا به عنوان اسیر انگلیسی ها گذراند.

Мемуары Наполеона Бонапарта. Написанны им собственноручно. НАПОЛЕОН I Бонапарт (Napoleon I Bonaparte, Buonaparte) (15 августа 1769, Аяччо — 5 мая 1821, остров Святой Елены), французский государственный деятель, полководец, император в 1804-1814 и в марте — июне 1815. Начал службу в войсках в 1785 в чине младшего лейтенанта артиллерии; выдвинулся в период Великой французской революции. В ноябре 1799 совершил государственный переворот (18 брюмера), в результате которого стал первым консулом, фактически сосредоточившим в своих руках с течением времени всю полноту власти; в 1804 провозглашен императором. Провел ряд реформ (принятие гражданского кодекса, 1804; основание Французского банка, 1800). Благодаря победоносным войнам значительно расширил территорию империи, поставил в зависимость от Франции большинство государств Западной и Центральной Европы. Поражение наполеоновских войск в войне 1812 против России положило начало крушению империи Наполеона I. Вступление в 1814 войск антифранцузской коалиции в Париж вынудило Наполеона I отречься от престола. Был сослан на остров Эльба. Вновь занял французский престол в марте 1815 (смотри «Сто дней»). После поражения при Ватерлоо вторично отрекся от престола (22 июня 1815). Последние годы жизни провел на острове Святой Елены пленником англичан.