Ocean Shores

سواحل اوشن جدیدترین شهر واشنگتن برای نزدیک به 40 سال بود، اما برای قرن ها قبل از آن محل اشغال دائمی و جمع آوری غذا برای قبایل بومی آمریکا و محلی برای شکارچیان سمور دریایی، پیشگامان و مهاجران برای رسیدن به این شهر بود. داخلی شبه جزیره المپیک قبل از اوشن سواحل، رویای شهری به نام سدارویل وجود داشت و به دنبال آن واقعیت درخت تنها با اداره پست و 200 ساکن آن وجود داشت. شبه جزیره پوینت براون دهکده ای بود برای بقای کاناکاس های پلینزی، فنلاندی هایی که در حاشیه جامعه زندگی می کردند، کارگران مهاجری به نام بلوبیل، و هوورویل برای خانواده های دوران افسردگی. پس از جنگ جهانی دوم، زمانی که توسعه دهندگان برای اولین بار به فکر ایجاد "ونیز غرب" افتادند، بسیاری گفتند که رویای آنها هرگز دوام نخواهد داشت. با این حال، در سال 1970، سواحل اقیانوس تبدیل به یک شهر شد و امروز وارد پنجاهمین سال توسعه خود شده است.

Ocean Shores was the newest city in Washington for nearly 40 years, but for centuries before it had been a place of permanent occupation and food gathering for Native American tribes and a place for sea otter hunters, pioneers, and settlers to reach the interior of the Olympic Peninsula. Before Ocean Shores, there was the dream of a town called Cedarville followed by the reality of Lone Tree with its post office and 200 residents. Point Brown Peninsula was a village of survival for Polynesian Kanakas, Finns living on the edge of society, migrant workers called Bluebills, and a Hooverville for depression-era families. After World War II, when developers first conceived of creating a \"Venice of the West,\" many said their dream would never last. However, in 1970, Ocean Shores became a city and today has entered its 50th year of development.