دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب O ponto zero da revolução ; trabalho doméstico, reprodução e luta feminista
دانلود کتاب نقطه صفر انقلاب؛ کار خانگی، تولید مثل و مبارزه فمینیستی
مشخصات کتاب
O ponto zero da revolução ; trabalho doméstico, reprodução e luta feminista
ویرایش:
نویسندگان: Silvia Federici
سری:
ISBN (شابک) : 9788593115264
ناشر: Elefante
سال نشر: 2019
تعداد صفحات: 384
[197]
زبان: Portuguese
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 9 Mb
قیمت کتاب (تومان) : 53,000
در صورت تبدیل فایل کتاب O ponto zero da revolução ; trabalho doméstico, reprodução e luta feminista به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب نقطه صفر انقلاب؛ کار خانگی، تولید مثل و مبارزه فمینیستی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب نقطه صفر انقلاب؛ کار خانگی، تولید مثل و مبارزه فمینیستی
"به قول سیلویا فدریچی، "نقطه صفر" به همان اندازه که محل از دست دادن کامل است، به همان اندازه که محل احتمالات است، زیرا تنها زمانی که تمام دارایی ها و توهمات از بین رفته باشد ما رانده می شویم تا برای اشکال جدید پیدا کنیم، اختراع کنیم، و بجنگیم. زندگی و بازتولید در این کتاب، نویسنده کالیبان و جادوگر مسیرهای فمینیسم ضد سرمایه داری و ضد استعماری - و مسیر حرکت خود به عنوان یک روشنفکر متعهد - را از سال های اولیه بسیج برای دستمزد برای کارهای خانگی بازسازی می کند. در دهه 1970، به نبرد «عوام» که توسط جنبش‌های اجتماعی در آغاز قرن بازسازی شد. سرمایه داری به کار بدون مزد زنان برای انباشت ارزش و ادامه موجودیت نیاز دارد - به قیمت از دست دادن طبیعت و جوامع. *** مدتی برای انتشار مجلد مقالاتی که منحصراً به موضوع «بازتولید» اختصاص داشت تردید داشتم، زیرا جدا کردن آن از موضوعات و مبارزاتی که در طول سالیان متمادی کارم را به آن اختصاص داده‌ام، به‌طور مصنوعی انتزاعی به نظر می‌رسید. با این حال، یک منطق در پشت مجموعه متون این مجموعه وجود دارد: مسئله بازتولید، که به عنوان مجموعه ای از فعالیت ها و روابط درک می شود که از طریق آن زندگی و کار ما به طور روزانه بازسازی می شود، موضوع مشترک من بوده است. نوشته ها و فعالیت های سیاسی. رویارویی با «کار تولید مثل» - که ابتدا به عنوان کار خانگی شناخته شد - عامل تعیین کننده برای بسیاری از زنان نسل من بود که پس از جنگ جهانی دوم بزرگ شدند. پس از دو درگیری جهانی که در عرض سه دهه، بیش از 70 میلیون نفر را از بین برد، جاذبه های داخلی و چشم انداز فداکاری برای تولید کارگران و سربازان بیشتر برای دولت، دیگر بخشی از تصورات ما نبود. در واقع، آنچه که رابطه ما با تولید مثل را در دوره پس از جنگ، به ویژه در اروپا شکل داد، بیش از تجربه ای که جنگ به بسیاری از زنان اعطا کرد - که در ایالات متحده با تصویر نمادین رزی پرچین نماد آن بود. خاطره کشتاری که در آن متولد شدیم. این فصل از تاریخ جنبش بین المللی فمینیستی هنوز نوشته نشده است. با این حال، وقتی به یاد می‌آورم که در دوران کودکی در ایتالیا، از نمایشگاه‌های اردوگاه‌های کار اجباری، یا صحبت‌های پشت میز شام در مورد تعداد دفعاتی که از بمباران تا حد مرگ فرار کرده‌ایم. شبی که به دنبال سرپناهی در زیر آسمان سوزان بودم، نمی‌توانم از خود فکر کنم که این تجربیات چقدر در تصمیم من و سایر زنان برای بچه دار نشدن یا خانه دار شدن نقش داشته است. […] در حال حاضر، به خصوص در بین زنان جوان، این مشکل ممکن است قدیمی به نظر برسد، زیرا آنها در جوانی احتمال بیشتری برای فرار از این کار دارند. حتی در مقایسه با نسل من، زنان جوان امروز استقلال و استقلال بیشتری نسبت به مردان دارند. با این حال، کار خانگی از بین نرفته است و کاهش ارزش آن، اعم از مالی و غیره، برای بسیاری از ما، چه با دستمزد یا بدون دستمزد، همچنان مشکل است. علاوه بر این، پس از چهار دهه کار تمام وقت زنان در خارج از خانه، این فرض فمینیست ها در دهه 1970 که کار با دستمزد راهی به سوی «رهایی» است، قابل تداوم نیست. - سیلویا فدریچی درباره نویسنده سیلویا فدریچی یک روشنفکر مبارز از یک سنت فمینیستی مارکسیست خودمختار است. او در سال 1942 در شهر پارما ایتالیا به دنیا آمد، در سال 1967 به ایالات متحده نقل مکان کرد، جایی که در بنیانگذاران گروه بین المللی فمینیست، در کمپین دستمزد برای کارهای خانه شرکت کرد و با مجموعه یادداشت های نیمه شب همکاری کرد. در طول دهه 1980، او استاد دانشگاه پورت هارکورت در نیجریه بود، جایی که او سازمان فمینیستی زنان در نیجریه را همراهی کرد و در ایجاد کمیته آزادی آکادمیک در آفریقا مشارکت داشت. در نیجریه، او همچنین توانست شاهد اجرای یک سری اصلاحات ساختاری با حمایت صندوق بین المللی پول و بانک جهانی باشد. در حال حاضر سیلویا فدریچی پروفسور ممتاز در دانشگاه هافسترا در نیویورک است. او نویسنده کالیبان و جادوگر: زنان، بدن و تجمع اولیه (Elefante، 2017) است.» - https://editoraelefante.com.br/produto/o-ponto-zero-da-revolucao/
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
"Nas palavras de Silvia Federici, o 'ponto zero' é tanto um lugar de perda completa quanto de possibilidades, pois só quando todas posses e ilusões foram perdidas é que somos levados a encontrar, inventar, lutar por novas formas de vida e reprodução. Neste livro, a autora de Calibã e a bruxa reconstrói os caminhos do feminismo anticapitalista e anticolonialista — e sua própria trajetória como intelectual engajada —, desde os primeiros anos das mobilizações por salários para o trabalho doméstico, na década de 1970, até a batalha pelos 'comuns', reabilitada pelos movimentos sociais na virada do século. Como fio condutor destes quarenta anos de militância, surge a constatação, reiterada em diferentes momentos da história, do quanto o capitalismo necessita do trabalho não remunerado das mulheres para acumular valor e continuar existindo — à custa da natureza e das comunidades. *** Eu hesitei por algum tempo em publicar um volume de ensaios voltado exclusivamente para a questão da 'reprodução', já que me parecia artificialmente abstrato separá-la dos variados temas e lutas aos quais tenho dedicado meu trabalho ao longo de tantos anos. Há, no entanto, uma lógica por trás do conjunto de textos nesta coletânea: a questão da reprodução, compreendida como o complexo de atividades e relações por meio das quais nossa vida e nosso trabalho são reconstituídos diariamente, tem sido o fio condutor dos meus escritos e ativismo político. A confrontação com o 'trabalho reprodutivo' — entendido, primeiramente, como trabalho doméstico — foi o fator determinante para muitas mulheres da minha geração, que cresceram após a Segunda Guerra Mundial. Depois de dois conflitos mundiais que, no intervalo de três décadas, dizimaram mais de 70 milhões de pessoas, os atrativos da domesticidade e a perspectiva de nos sacrificarmos para produzir mais trabalhadores e soldados para o Estado não faziam mais parte do nosso imaginário. Na verdade, mais do que a experiência de autoconfiança concedida pela guerra a muitas mulheres — simbolizada nos Estados Unidos pela imagem icônica de Rosie the Riveter [Rosie, a rebitadeira] —, o que moldou nossa relação com a reprodução no pós-guerra, sobretudo na Europa, foi a memória da carnificina na qual nascemos. Este capítulo da história do movimento feminista internacional ainda precisa ser escrito. No entanto, ao recordar-me das visitas que fiz com a escola, ainda criança na Itália, às exposições nos campos de concentração, ou das conversas na mesa de jantar sobre a quantidade de vezes que escapamos de morrer bombardeados, correndo no meio da noite à procura de abrigo sob um céu em chamas, não posso deixar de me questionar sobre o quanto essas experiências pesaram para que eu e outras mulheres decidíssemos não ter filhos nem nos tornar donas de casa. […] Atualmente, sobretudo entre mulheres mais jovens, essa problemática pode parecer ultrapassada, porque elas têm uma possibilidade maior de escapar desse trabalho quando são mais novas. Inclusive, em comparação com a minha geração, as jovens mulheres de hoje têm maior autonomia e independência com relação aos homens. No entanto, o trabalho doméstico não desapareceu, e sua desvalorização, financeira e de outros tipos, continua a ser um problema para muitas de nós, seja ele remunerado ou não. Ademais, depois de quatro décadas com as mulheres trabalhando fora de casa em regime de tempo integral, não se pode sustentar o pressuposto das feministas da década de 1970 de que o trabalho assalariado seria um caminho para a 'libertação'. — Silvia Federici SOBRE a AUTORA Silvia Federici é uma intelectual militante de tradição feminista marxista autônoma. Nascida na cidade italiana de Parma em 1942, mudou-se para os Estados Unidos em 1967, onde foi cofundadora do International Feminist Collective (coletivo internacional feminista), participou da Wages for Housework Campaign (Campanha por um salário para o trabalho doméstico) e contribuiu com o Midnight Notes Collective (coletivo notas da meia-noite). Durante os anos 1980 foi professora na Universidade de Port Harcourt, na Nigéria, onde acompanhou a organização feminista Women in Nigeria (mulheres na Nigéria) e contribuiu para a criação do Committee for Academic Freedom in Africa (comitê para a liberdade acadêmica na África). Na Nigéria, pôde ainda presenciar a implementação de uma série de ajustes estruturais patrocinada pelo Fundo Monetário Internacional e pelo Banco Mundial. Atualmente, Silvia Federici é professora emérita da Universidade de Hofstra, em Nova York. É autora de Calibã e a bruxa: mulheres, corpo e acumulação primitiva (Elefante, 2017)." - https://editoraelefante.com.br/produto/o-ponto-zero-da-revolucao/
