دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب O Poeta e o Tempo
دانلود کتاب شاعر و زمان
مشخصات کتاب
O Poeta e o Tempo
ویرایش: 1
نویسندگان: Marina Tsvetaeva
سری: Biblioteca Antagonista #14
ISBN (شابک) : 9788592649197
ناشر: Âyiné
سال نشر: 2017
تعداد صفحات: 0
زبان: Portuguese
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 888 کیلوبایت
قیمت کتاب (تومان) : 48,000
در صورت ایرانی بودن نویسنده امکان دانلود وجود ندارد و مبلغ عودت داده خواهد شد
در صورت تبدیل فایل کتاب O Poeta e o Tempo به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب شاعر و زمان نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب شاعر و زمان
مارینا تسوتاوا برای مدتی طولانی، در تمام زندگی خود، به خدایی وحشتناک خیره شد: زمان. «من به چیزی گوش می‌دهم که در درونم به صدا در می‌آید، اما نه مرتباً، حالا به من نشانه‌هایی می‌دهد، حالا دستور می‌دهد. وقتی نشان می دهد - من استدلال می کنم. هنگامی که او فرمان می دهد - من اطاعت می کنم. آن «چیزی که صدا می کند» کلمه شعر بود. زمان وحشتناک است زیرا «فقط می‌دوید چون می‌دود، می‌دوید تا بدود»، اما «هیچ جا اجرا نمی‌شود» واژه شاعرانه که از زمان رمانتیک‌های بزرگ ادعای مطلق بودنش را داشته‌اند، پارادوکس غیرقابل نفوذی است که دست نخورده باقی می‌ماند، طعمه همه ما که «گرگ‌هایی در جنگل نفوذ ناپذیر ابدی هستیم». بر روی این تنش، که یک لحظه قبل از شکستن می لرزد، مارینا تسوتاوا کار خود را ساخت. کتاب ارائه شده در اینجا سه مقاله را گرد هم آورده است که دقیقاً این تنش را به عنوان هدف خود دارند، بنابراین به راز تسوتاوا می پردازند. از زمانی که نوالیس خطر شعر به عنوان یک امر مطلق را به ندرت چنین صورت بندی شدید، ابتدایی و اجباری پیدا کرده است. Tsvetáeva تعصب فرم را که میراث مدرن ما است کاهش می دهد. در آن، یک قلب عمیقاً قدیمی به ما "ضربان هایی را منتقل می کند که نبض دقیق قرن را می دهد".
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
Marina Tsvetáeva fixou o olhar longamente, ao longo de toda a sua vida, sobre uma divindade aterrorizante: o tempo. «Dou ouvidos a algo que soa dentro de mim de maneira constante, mas não regular, dando-me ora indicações, ora ordens. Quando indica – discuto; quando ordena – obedeço». Esse «algo que soa» era a palavra de poesia. O tempo aterroriza porque «ele só corre porque corre, corre para correr», mas «não corre para lugar nenhum» A palavra poética, que se pretende absoluta desde os grandes românticos, é o paradoxo de um imponderável que permanece intacto, presa de nós todos, que «somos lobos do bosque impenetrável do Eterno». Sobre essa tensão, que vibra um instante antes de se romper, Marina Tsvetáeva construiu a sua obra. O livro que aqui se apresenta reúne três ensaios que possuem exatamente essa tensão como objeto, tocando assim o segredo de Tsvetáeva. Desde Novalis, raras vezes o risco da poesia como absoluto encontrou uma formulação tão drástica, tão elementar, tão peremptória. Tsvetáeva atenua o fanatismo da forma, que é a nossa herança moderna. Nela, um coração profundamente arcaico nos transmite «batidas que dão a exata pulsação do século».
