دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب O modelo planetário de Weber para o átomo
دانلود کتاب مدل سیاره ای وبر از اتم
مشخصات کتاب
O modelo planetário de Weber para o átomo
ویرایش: 1ª نویسندگان: Andre Koch Torres Assis, K H Wiederkehr, G Wolfschmidt سری: ISBN (شابک) : 0992045657, 9780992045654 ناشر: Apeiron سال نشر: 2014 تعداد صفحات: 106 زبان: Portuguese فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 1 مگابایت
قیمت کتاب (تومان) : 35,000
کلمات کلیدی مربوط به کتاب مدل سیاره ای وبر از اتم: فیزیک آکوستیک صدا کاربردی اخترفیزیک بیوفیزیک تئوری آشوب کیهان شناسی شیمیایی دینامیک الکترومغناطیس میکروسکوپ الکترونی مهندسی انرژی آنتروپی مکانیک گاز ژئوفیزیک گرانش نور ریاضی نانوساختارهای هسته ای اپتیک کوانتومی شیمی کوانتومی نسبیت موج علم حالت جامد سیستم زمان
در صورت تبدیل فایل کتاب O modelo planetário de Weber para o átomo به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب مدل سیاره ای وبر از اتم نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب مدل سیاره ای وبر از اتم
مدل سیاره ای وبر از اتم • توسط ویلهلم وبر (1804-1891) در نیمه دوم قرن نوزدهم، قبل از مدل بور توسعه یافت. • بر اساس نیروی الکترودینامیکی وبر 1846 است که به فاصله بین بارهای متقابل، سرعت نسبی بین آنها و شتاب نسبی بین آنها بستگی دارد. • وبر نشان داد که بارهای دارای علامت یکسان، اگر در حال برهمکنش و شتاب باشند، به گونه‌ای رفتار می‌کنند که انگار جرم اینرسی مؤثر منفی دارند، مشروط بر اینکه در فواصل بسیار کوچک از هم حرکت کنند، کمتر از یک فاصله بحرانی معین. آنها باید به جای دفع یکدیگر، یکدیگر را جذب کنند. او سپس پیش‌بینی کرد که اتم‌ها می‌توانند از بارهای منفی تشکیل شده باشند که مدارهای بیضوی اطراف هسته مثبت را توصیف می‌کنند و به سمت هسته جذب می‌شوند، در حالی که بارهای مثبت هسته نیز به دلیل جرم‌های اینرسی مؤثر منفی جذب می‌شوند. • این پیش بینی قبل از کشف الکترون و پوزیترون و قبل از آزمایش های پراکندگی رادرفورد انجام شده است. هنگامی که مقداری که امروزه برای جرم و بار پوزیترون شناخته می شود در عبارت فاصله بحرانی وبر گنجانده شود، به دست می آید که فاصله بحرانی وبر، که زیر آن دو پوزیترون شروع به جذب یکدیگر می کنند، دارای یک مقدار معمولی از همان مرتبه است. به قدر شعاع هسته های اتمی که امروزه شناخته می شوند. • مدل سیاره‌ای وبر برای اتم یک اتحاد بین الکترومغناطیس و فیزیک هسته‌ای را ارائه می‌کند، زیرا می‌توان پایداری هسته‌های اتمی را تنها با نیروهای صرفاً الکترودینامیکی توضیح داد، بدون اینکه لازم باشد نیروهای هسته‌ای قوی یا ضعیف را فرض کنیم.
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
O Modelo Planetário de Weber para o Átomo • Foi desenvolvido por Wilhelm Weber (1804-1891) na segunda metade do século XIX, antes do modelo de Bohr. • É baseado na força eletrodinâmica de Weber de 1846 que depende da distância entre as cargas que estão interagindo, da velocidade relativa entre elas e da aceleração relativa entre elas. • Weber mostrou que cargas de mesmo sinal se comportam como se tivessem massas inerciais efetivas negativas caso estejam interagindo e sendo aceleradas, desde que estejam deslocando-se a distâncias muito pequenas entre si, menores do que uma certa distância crítica. Elas então deveriam se atrair em vez de se repelir. • Ele então previu que os átomos poderiam ser compostos por cargas negativas descrevendo órbitas elípticas ao redor do núcleo positivo, sendo atraídas para o núcleo, enquanto que as cargas positivas do núcleo também se atrairiam devido às suas massas inerciais efetivas negativas. • Esta previsão foi feita antes da descoberta do elétron e do pósitron, e antes das experiências de espalhamento de Rutherford. • Quando se coloca na expressão da distância crítica de Weber o valor conhecido hoje em dia da massa e da carga do pósitron, obtém-se que a distância crítica de Weber, abaixo da qual dois pósitrons passam a se atrair, tem um valor típico da mesma ordem de grandeza do raio dos núcleos atômicos conhecidos hoje em dia. • O modelo planetário de Weber para o átomo oferece uma unificação entre o eletromagnetismo e a física nuclear, já que fica possível explicar a estabilidade dos núcleos atômicos apenas com forças puramente eletrodinâmicas, sem que seja necessário postular forças nucleares fortes ou fracas.
