دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Carlos Heitor Cony
سری:
ISBN (شابک) : 9788520938249
ناشر: Nova Fronteira
سال نشر: 2014
تعداد صفحات: 0
زبان: Portuguese
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 1 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب O ato e o fato: O som e a fúria do que se viu no Golpe de 1964 به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب عمل و واقعیت: صدا و خشم آنچه در کودتای 1964 دیده شد نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
نقش کارلوس هیتور کونی در روزهای عذابی که این کشور زندگی کرد و همچنان به حیات خود ادامه می دهد، کاملاً شناخته شده است. با خطرات متعدد و متنوعی مواجه شد، به طوری که این امکان برای او وجود داشت که به عنوان یک مرد و به عنوان یک نویسنده رفتار کند. کونی به هر دو عنوان افتخار کرد. وقایع نگاری پایانی و نامه ای که در ادامه می آید نشان دهنده بهایی است که این رفتار برای او تمام شد و همچنین تصویری از واقعیت برزیل است. یک عکس غم انگیز بدون شک اما آنچه برای ما اهمیت دارد این است که این وقایع نگار تحسین برانگیز، همانطور که بود، به شکلی خارق العاده بود - لحظه ای از آگاهی انسانی. - Nelson Werneck Sodré در محیطی از وحشت و سردرگمی، شرارت، سادیسم و حماقت بود که روزنامه ای - Correio da Manhã - با قدرت اعتبار خود شروع به ساختن در ریودوژانیرو کرد، اولین خط دفاعی شجاعانه. دموکراسی مورد آزرده و تحقیر مانورهای حیله گرانه دشمنان رهایی ملی.تاریخ ما. از صفحات پر جنب و جوش Correio da Manhã دمی از آزادی آمد که کل مردم شرمنده و سرافکنده را از گل و لای و خواری مجذوب کرد و بیرون آورد. اتو ماریا کارپئو، مارسیو موریرا آلوز، هرمانو آلوز، آنتونیو کالادو، ادموندو مونیز سربازانی بودند که در برابر خطر عقب نشینی نکردند و به این ضد حمله، همانقدر باوقار و انفرادی شکل و ماهیت دادند. هیچ روزنامه دیگری در تمام برزیل جرات پیروی از Correio da Manhã را نداشت، سر خود را بلند کنید. نام او که امروزه در سراسر برزیل شناخته شده است: کارلوس هیتور کونی.
É sabido o papel de Carlos Heitor Cony nos dias atormentados que o país viveu e continua a viver. Muitos e variados riscos foram enfrentados, para que lhe fosse possível comportar-se como homem e como escritor. Cony honrou os dois títulos. A crônica final e a carta que se segue mostram o preço que lhe custou esse comportamento e são ainda um retrato da realidade brasileira. Um retrato triste, sem dúvida. Mas o que nos importa é que esse cronista admirável tenha sido, como foi, de forma extraordinária — um momento da consciência humana. – Nelson Werneck SodréFoi num ambiente de pânico e confusão, de vilanias, de sadismo, de boçalidade que um jornal — o Correio da Manhã — começou a erguer no Rio de Janeiro, com a força de seu prestígio, uma primeira e corajosa linha de defesa da democracia ofendida e humilhada pelas pérfidas manobras dos inimigos da emancipação nacional.A firmeza com que Niomar Moniz Sodré Bittencourt conseguiu, sob ameaças e perigos reais, manter essa brilhante campanha merecerá, um dia, a devida atenção e o emocionado respeito dos cronistas desta fase de nossa História. Das páginas vibrantes do Correio da Manhã saía um alento de liberdade que entusiasmava e soerguia, do lodo e da abjeção, todo um povo envergonhado e cabisbaixo. Otto Maria Carpeaux, Márcio Moreira Alves, Hermano Alves, Antonio Callado, Edmundo Moniz foram soldados que não se retraíram diante do perigo e deram forma e substância a essa contraofensiva tão digna quanto solitária. Nenhum outro jornal, em todo o Brasil, teve a coragem de seguir o exemplo do Correio da Manhã.Mas um jornalista do Correio, mais do que qualquer outro, se transformou no panfletário que a hora exigia e a nação esperava para lavar a face e levantar a cabeça. Seu nome, hoje conhecido em todo o Brasil: Carlos Heitor Cony.