Nutritional Treatment of Chronic Renal Failure

در دهه‌های گذشته پیشرفت زیادی در درمان نارسایی مزمن کلیه حاصل شده است. تا دهه 1950، نارسایی مزمن کلیه به عنوان یک بیماری کشنده تلقی می شد. موضوع دیگه این نیست. علاوه بر این، این بیماری، سندرم اورمیک شدید، اکنون در کشورهای صنعتی بسیار نادر است، اگر اصلا وجود داشته باشد. پزشکان هم نسل من که بیمارانی را با همور راگ، پریکاردیت، کم خونی شدید، نارسایی قلبی، "فشار خون بدخیم"، خارش، استفراغ، ادم عمومی و تشنج بستری شده‌اند، به‌ویژه از این پیشرفت تشکر می‌کنند. من به خوبی به یاد دارم که چنین بیمارانی را در آخرین روزها یا هفته های زندگی خود در بیمارستان می دیدم و همچنین احساس ناتوانی را به خاطر می آورم که به دلیل فقدان کامل اقدامات کارآمدی که برای مدیریت وضعیت آنها در اختیار داشتم، رنج می بردم. امروزه، همودیالیز، دیالیز صفاقی و پیوند کلیه به بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه اجازه می دهد تا برای مدت بسیار طولانی در شرایط رضایت بخشی زنده بمانند. پس چرا هنوز احساس نارضایتی وجود دارد و چرا باید مدیریت رژیم غذایی را مطالعه کنیم؟ اشکالات دیالیز و پیوند دلایل اصلی هستند، اما اطمینان از اینکه رژیم درمانی مکمل دیالیز و حتی بهتر از دیالیز در شرایط خاص است، نیز بسیار مهم است.

Enormous progress has been made in the treatment of chronic renal failure over the last decades. Until the 1950s, chronic renal failure was considered to be an inexorably lethal condition. This is no longer the case. In addition, the disease, severe uremic syndrome, is now extremely rare, if existent at all, in industrialized countries. Physicians of my generation who saw patients hospitalized with hemor­ raghes, pericarditis, severe anemia, cardiac failure, "malignant hypertension," pruritus, vomiting, generalized edema, and convulsions are particularly grate­ ful for this progress. I well remember seeing such patients hospitalized in the last days or weeks of their lives and also remember the sense of impotence I suffered for the com­ plete lack of efficient measures I had at my disposal to manage their condition. Nowadays, hemodialysis, peritoneal dialysis, and kidney transplantation allow patients with chronic renal failure to survive for very long periods of time in a satisfactory condition. Why then is there still a sense of dissatisfaction and why should we study dietary management? The drawbacks of dialysis and transplantation are the main reasons, but the certainty that dietary therapy is complementary to dialysis and even better than dialysis in certain conditions, is also very important.