Nothingness and the Meaning of Life: Philosophical Approaches to Ultimate Meaning Through Nothing and Reflexivity

معنای زندگی چیست؟ آیا واقعا چیزی مهم است؟ در چند دهه گذشته، این پرسش‌ها که همیشه با فلسفه در آگاهی عمومی همراه است، به درستی جایگاه خود را به عنوان موضوعات محوری در آکادمی بازگرفته است. در این مشارکت بزرگ، نیکلاس واگهورن توضیحی پایدار و دقیق از آنچه برای اهمیت زندگی لازم است ارائه می‌کند. در پرانتز موضوعاتی در مورد روش هایی که زندگی ما می تواند کم و بیش معنا داشته باشد، تمرکز بیشتر بر ایده معنای نهایی است، این موضوع که آیا زندگی می تواند به معنایی دست یابد که نمی توان آن را زیر سوال برد.

واگهورن این اساسی ترین مسائل وجودی را از طریق بررسی دقیق و در عین حال جامع مفهوم هیچ، با پذیرش ادبیات کلاسیک و پیشرفته از سنت های تحلیلی و قاره ای، روشن می کند. شخصیت‌های مرکزی مانند هایدگر، کارنپ، ویتگنشتاین، نوزیک و ناگل برای لنگر انداختن بحث در برخی از تأثیرگذارترین بحث‌های تاریخ فلسفی اخیر مورد توجه قرار می‌گیرند. کتاب واگهورن در فرآیند ارتباط دادن ایده‌های ما در مورد هیچ چیز به مسئله معنای زندگی، به تعدادی از موضوعات اساسی، از جمله بازتاب و ارتباط آن با محدودیت‌های مفهومی ما، اشاره می‌کند، اینکه آیا دین نقشی در مسئله معنای زندگی دارد یا خیر؟ و ماهیت و محدودیت های روش شناسی فلسفی.

به تعدادی از سنت های اصلی فلسفی، از جمله پدیدارشناسی، پساساختارگرایی، و منطق های کلاسیک و پاراسازگار پرداخته شده است. علاوه بر ارائه کامل ترین بحث جاری در مورد معنای غایی، خوانندگان را با بحث های فلسفی مربوط به مفهوم هیچ آشنا می کند و پیوستی که دین را درگیر می کند برای فیلسوفان و متکلمان ارزشمند خواهد بود.

What is the meaning of life? Does anything really matter? In the past few decades these questions, perennially associated with philosophy in the popular consciousness, have rightly retaken their place as central topics in the academy. In this major contribution, Nicholas Waghorn provides a sustained and rigorous elucidation of what it would take for lives to have significance. Bracketing issues about ways our lives could have more or less meaning, the focus is rather on the idea of ultimate meaning, the issue of whether a life can attain meaning that cannot be called into question.

Waghorn sheds light on this most fundamental of existential problems through a detailed yet comprehensive examination of the notion of nothing, embracing classic and cutting-edge literature from both the analytic and Continental traditions. Central figures such as Heidegger, Carnap, Wittgenstein, Nozick and Nagel are drawn upon to anchor the discussion in some of the most influential discussion of recent philosophical history. In the process of relating our ideas concerning nothing to the problem of life's meaning, Waghorn's book touches upon a number of fundamental themes, including reflexivity and its relation to our conceptual limits, whether religion has any role to play in the question of life's meaning, and the nature and constraints of philosophical methodology.

A number of major philosophical traditions are addressed, including phenomenology, poststructuralism, and classical and paraconsistent logics. In addition to providing the most thorough current discussion of ultimate meaning, it will serve to introduce readers to philosophical debates concerning the notion of nothing, and the appendix engaging religion will be of value to both philosophers and theologians.