ورود به حساب

نام کاربری گذرواژه

گذرواژه را فراموش کردید؟ کلیک کنید

حساب کاربری ندارید؟ ساخت حساب

ساخت حساب کاربری

نام نام کاربری ایمیل شماره موبایل گذرواژه

برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید


09117307688
09117179751

در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید

دسترسی نامحدود

برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند

ضمانت بازگشت وجه

درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب

پشتیبانی

از ساعت 7 صبح تا 10 شب

دانلود کتاب Nothing to Admire: The Politics of Poetic Satire from Dryden to Merrill

دانلود کتاب هیچ چیز برای تحسین: سیاست طنز شاعرانه از درایدن تا مریل

Nothing to Admire: The Politics of Poetic Satire from Dryden to Merrill

مشخصات کتاب

Nothing to Admire: The Politics of Poetic Satire from Dryden to Merrill

دسته بندی: سیاست
ویرایش:  
نویسندگان:   
سری:  
ISBN (شابک) : 0195155300, 9781423762935 
ناشر:  
سال نشر: 2003 
تعداد صفحات: 230 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 710 کیلوبایت 

قیمت کتاب (تومان) : 48,000



ثبت امتیاز به این کتاب

میانگین امتیاز به این کتاب :
       تعداد امتیاز دهندگان : 9


در صورت تبدیل فایل کتاب Nothing to Admire: The Politics of Poetic Satire from Dryden to Merrill به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب هیچ چیز برای تحسین: سیاست طنز شاعرانه از درایدن تا مریل نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.


توضیحاتی در مورد کتاب هیچ چیز برای تحسین: سیاست طنز شاعرانه از درایدن تا مریل

هیچ چیز برای تحسین بر تداوم سنت اصلی طنز شاعرانه در انگلیسی که از انگلستان بازسازی تا آمریکای امروزی گسترش می یابد، استدلال نمی کند. این سنت ریشه در استفاده جان درایدن و الکساندر پوپ از استعاره آگوستایی برای انتقاد از سوء استفاده از قدرت اجتماعی و سیاسی و ترویج یک ایده آل ضد اقتدار طنز مبتنی بر آزادی ذهن دارد. به دلیل تعهدشان به مفاهیم نئوکلاسیک از فضیلت سیاسی، آگوستن‌های بریتانیایی آرمان فرهنگی شایسته‌سالاری مبتنی بر قضاوت شاعرانه و مخالفت با نهادها و عملکردهای سیاسی مافوق خود در تولد، ثروت و قدرت را توسعه دادند. بنابراین آگوستیسم آنها به اصل هوراتی nil admirari معنای سیاسی می بخشد. این کتاب نگرش حاصل را لیبرالیسم فرهنگی می نامد تا آن را از اصرار لیبرال کلاسیک بر مالکیت خصوصی به عنوان مبنای آزادی سیاسی متمایز کند، اعتقادی که در همان دوره عمومی به وجود می آید و اغلب در رابطه خصمانه با ذهنیت آگوستایی قرار دارد. زبان طنز سیاسی پوپ پایه و اساس لیبرالیسم های متأخرتر و رادیکال تر لرد بایرون، دبلیو اچ. آودن و جیمز مریل، که هر کدام به الگوی آگوستا نگاه می‌کنند تا ابزارهای شاعرانه‌ای را که او برای اعتراض به فرهنگ فزاینده سازگارانه جامعه توده‌ای به کار می‌برد، برمی‌گرداند. در پاسخ به ابتذال این جامعه، شاعران بعدی، نگرش نو-هوراتیستی پیشینیان خود را در مورد دنیاگرایی شک‌گرایانه از طریق حملات کمیک شمایل شکنانه به انگیزه‌های امپریالیستی، فاشیستی، دگرجنسگرایان و در غیر این صورت غیرلیبرال رژیم‌های فرهنگی حاکم در دوران حیاتشان تقویت می‌کنند.


توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

Nothing to Admire argues for the persistence of a central tradition of poetic satire in English that extends from Restoration England to present-day America. This tradition is rooted in John Dryden's and Alexander Pope's uses of Augustan metaphor to criticize the abuse of social and political power and to promote an antithetical ideal of satiric authority based on freedom of mind. Because of their commitment to neoclassical conceptions of political virtue, the British Augustans developed a meritocratic cultural ideal grounded in poetic judgment and opposed to the political institutions and practices of their superiors in birth, wealth, and might. Their Augustanism thus gives a political meaning to the Horatian principle of nil admirari. This book calls the resulting outlook cultural liberalism in order to distinguish it from the classical liberal insistence on private property as the basis of political liberty, a conviction that arises within the same general period and often stands in adversarial relation to the Augustan mentality.Dryden and Pope's language of political satire supplies the foundation for the later and more radical liberalisms of Lord Byron, W.H. Auden, and James Merrill, each of whom looks back to the Augustan model for the poetic devices he will use to protest the increasingly conformist culture of mass society. Responding to the banality of this society, the later poets reinvigorate their predecessors' neo-Horatian attitude of skeptical worldliness through iconoclastic comic assaults on the imperial, fascist, heterosexist, and otherwise illiberal impulses of the cultural regimes prevailing during their lifetimes.





نظرات کاربران