دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: تاریخ ویرایش: 1 نویسندگان: Dorothy Stringer سری: ISBN (شابک) : 082323147X, 9780823231478 ناشر: Fordham University Press سال نشر: 2009 تعداد صفحات: 177 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 4 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Not Even Past: Race, Historical Trauma, and Subjectivity in Faulkner, Larsen, and Van Vechten (American Literatures Initiative) به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب نه حتی گذشته: نژاد، آسیب تاریخی، و سوبژکتیویته در فاکنر، لارسن، و ون وختن (ابتکار ادبیات آمریکایی) نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
حتی گذشته نیست اشاره به برده داری قرن نوزدهم ایالات متحده و نژادپرستی ضد سیاه پوستان را در پروژه های ادبی و عکاسی که در اواخر دهه 1920 و اوایل دهه 1930 آغاز شد، از جمله رمان های ویلیام فاکنر و نلا لارسن، و پرتره های کارل ون وختن، برجسته می کند. این متون یک بحران بازنمایی مشترک دارند، که در آن تمایز بین نژادپرستی کنونی، معمولی و یک آسیب تاریخی عظیم و کاملاً نژادی ناپدید میشود. همه آسیبهای تاریخی پایدار را با حالتهای ذهنی شدید (از جمله جنون، خلسه مذهبی، خودشیفتگی و لذتهای بتگرایانه) شناسایی میکنند و هر کدام ویژگی اجتماعی محافظهکارانه و حتی اجباری چنین پیوندهایی بین روان و تاریخ را بررسی میکنند. زمانی که گذشته برده داری حتی گذشته نیست، روایت منجمد می شود، زنان سیاه و سفید توانایی خود را برای زیر سوال بردن یا مقاومت در برابر خشونت اجتماعی و خانگی از دست می دهند، و سیاست های نژادی شکست می خورند. با پیش بینی مطالعات تروما معاصر در دهه ها، این آثار متجانس مدرنیست ها توضیحی را ارائه نمی کنند. یک نظریه ترومای بینابینی است که شکل خود را در فضاهای به جا مانده از گفتمان عمومی مرسوم می یابد. آثار آنها به موازات مقالات مهم متفکران روانکاوان همان دوران، از جمله جوآن ریویر، زیگموند فروید، ملانی کلاین، و والتر بنجامین است، و توضیح مشترک آنها از روابط بین روان، تاریخ و نژاد منابع مهمی برای رویکردهای روانکاوانه به تفاوت های نژادی امروزی ارائه می دهد. . با این حال، فاکنر، لارسن و ون وختن علیرغم تیزبینی تحلیلی خود، گذشته آسیب زا را به آینده منتقل می کنند. در واقع، تصویرهای غم انگیز دو رمان نویس از یک خط رنگ پیروزمندانه و اصرار عکاس بر اصطلاح بدوی سیاه، از برتری سفیدپوستان در قرن بیستم حمایت کرد. با این حال، حتی در شکست خود، سه مدرنیست آمریکایی به ما می گویند که صرفاً اعمال دقت انتقادی در مورد نشانه های خشونت گذشته کافی نیست. خواندن، هر چند استادانه، نمی تواند تاریخ را در میان تکرار خود قطع کند. فقط خودش می تواند فاجعه را تکرار کند.
Not Even Past highlights references to nineteenth-century U.S. slavery and anti-Black racism in literary and photographic projects begun during the late 1920s and early 1930s, including novels by William Faulkner and Nella Larsen, and portraits by Carl Van Vechten. These texts share a representational crisis, in which distinctions between present, quotidian racism and a massive, fully racialized historical trauma disappear. All identify persistent historical traumatization with intense subjective states (including madness, religious ecstasy, narcissism, and fetishistic enjoyment), and each explores the conservative, even coercive social character of such links between psyche and history. When the past of enslavement is not even past,narration freezes, black and white women lose their capacity to question or resist social and domestic violence, and racial politics fail.Anticipating contemporary trauma studies by decades, these disparate modernists' works constitute not an expounded or avowed but an interstitial trauma theory, which finds its shape in the spaces left by conventional public discourse. Their works parallel important essays by psychoanalytic thinkers of the same era, including Joan Riviere, Sigmund Freud, Melanie Klein, and Walter Benjamin, and their joint explication of relationships among psyche, history, and race offers important resources for psychoanalytic approaches to racial difference today. Despite their analytic acuity, however, Faulkner, Larsen, and Van Vechten also themselves carry the traumatic past forward into the future. Indeed, the two novelists' tragic depictions of a triumphant color line and the photographer's insistence on an idiom of black primitivism lent support to white supremacy in the twentieth century. Yet even in their very failure, three U.S. modernists tell us that it is not enough simply to exercise critical acuity on the marks of past violence. Reading, however masterly, cannot interrupt a history in the midst of repeating itself; it can only itself reiterate the disaster.