Normale und Pathologische Anatomie der Haut II

علاقه به آناتومی پاتولوژیک عمومی در دهه های اخیر به طور پیوسته افزایش یافته است. حوزه دانش در کتاب راهنمای چند جلدی منتشر شده توسط BücHNER، LETTERER و RouLET گردآوری شده است. بنابراین در این جلد کتاب راهنما نه ممکن است و نه ضروری است که به اصولی که اساس هر بررسی پاتولوژیک - تشریحی را تشکیل می‌دهند، بپردازیم. در عوض، فقط آن دسته از واکنش‌های بافت‌شناسی و در برخی موارد هیستوشیمیایی باید ارائه شوند که در تصاویر بالینی فردی در پوست تکرار می‌شوند. دانش آنها به ما این امکان را می دهد که تشخیص دهیم چه چیزی در مورد یک تصویر بالینی یا یک مورد فردی خاص است. در عین حال، اصطلاحاتی که ما در بافت شناسی خاص استفاده می کنیم، تعریف شده و طیف کاملی از اشکال آنها نشان داده شده است. هنگام توصیف یک مورد، کافی است به سادگی این پدیده ها را نام ببریم. فقط موارد غیرعادی باید توضیح داده شود. از این حیث، آسیب شناسی عمومی بیماری های پوستی، پروپادوتیکی از بافت شناسی خاص است. امروزه دیگر راه منحصراً از بافت شناسی خاص به پدیده های عمومی منتهی نمی شود، بلکه برعکس باید سعی کنیم از اساس کلی به تصویر بالینی فردی پیش برویم. هیستوشیمی از بافت شناسی توسعه یافته است. یافته‌های آن‌ها تا حد زیادی آنچه را که می‌توان از شکل‌گیری فرض کرد، تأیید می‌کند. نتیجه هیستوشیمیایی کمتر توسط تصویر بالینی فردی مشخص می شود تا واکنش های پاتولوژیک عمومی که با آن مرتبط است. بنابراین نباید انتظار یافته ای را داشته باشیم که مشخصه یک درماتوز خاص باشد یا فقط در موارد استثنایی باشد.

Das Interesse an der allgemeinen pathologischen Anatomie hat in den letzten Jahrzehnten mehr und mehr zugenommen. Das Wissensgebiet wird in einem mehrbändigen Handbuch, herausgegeben von BücHNER, LETTERER und RouLET, zusammengestellt. Es ist in dem vorliegenden Handbuchbande daher nicht möglich und auch nicht nötig, auf die Grundlagen einzugehen, welche die Voraus­ setzung jeder pathologisch-anatomischen Untersuchung bilden. Vielmehr sollen lediglich diejenigen histologischen und zum Teil auch histochemischen Reaktionen dargestellt werden, die sich bei den einzelnen Krankheitsbildern in der Haut wiederholen. Ihre Kenntnis läßt uns erst das Besondere eines Krankheitsbildes oder eines Einzelfalles erkennen. Zugleich werden die Begriffe, die wir bei der speziellen Histologie verwenden, definiert und ihr ganzer Formenreichtum gezeigt. Es genügt dann bei der Beschreibung des Einzelfalles, diese Phäno­ mene lediglich zu benennen. Nur das Ungewöhnliche muß beschrieben werden. In diesem Sinne ist die allgemeine Pathologie der Hautkrankheiten eine Pro­ pädeutik der speziellen Histologie. Es führt heute der Weg nicht mehr aus­ schließlich von der speziellen Histologie zu den allgemeinen Phänomenen, sondern umgekehrt von der allgemeinen Grundlage müssen wir zu dem einzelnen Krank­ heitsbild vorzudringen versuchen. Aus der Histologie hat sich die Histochemie entwickelt. Ihre Befunde bestä­ tigen im großen und ganzen das, was bereits aus der Morphe anzunehmen war. Das histochemische Resultat wird weniger von dem einzelnen Krankheitsbild, als von den allgemeinen pathologischen Reaktionen bestimmt, mit denen es ver­ bunden ist. Wir dürfen daher nicht oder nur in Ausnahmefällen einen Befund erwarten, der für eine bestimmte Dermatose charakteristisch ist.