Nongenotoxic Carcinogenesis

\"سرطان زا غیر سمی چیست؟" این سوال در کارگاه بنیاد تحقیقات ارنست شرینگ در مورد سرطان زایی غیر سمی تکرار شد و بر پیچیدگی موضوع تاکید داشت. وضوح این دیدگاه که همه مواد سرطان‌زا از طریق جهش‌یافته DNA عمل می‌کنند، متحد اصلی که بروس ایمز تقریباً 20 سال پیش از آن حمایت می‌کرد، با افزایش تعداد ترکیباتی که ژنوتوکسیک نیستند، اما می‌توانند باعث سرطان شوند، مخدوش شده است. نیاز مبرمی به افزایش درک خود از این ترکیبات وجود دارد تا خطرات آنها را بتوان به طور واقع بینانه ارزیابی کرد و تصمیمات را از موقعیت دانش و قدرت، به جای ترس از ناشناخته اتخاذ کرد. سرطان‌زای غیر سمی را می‌توان به عنوان ترکیبی تعریف کرد که باعث سرطان می‌شود، اما به عنوان فعالیت بیولوژیکی اولیه به DNA آسیب وارد نمی‌کند. این تعریف منفی طیفی از نوژن های سرطانی را پوشش می دهد که از طریق مکانیسم های مختلف عمل می کنند. چنین مواد شیمیایی اغلب فقط در یک گونه اندام تومور تولید می کنند و چند مکان رایج وجود دارد که اغلب تحت تأثیر قرار می گیرند. به عنوان مثال، در موش های صحرایی نر، برخی از مواد سرطان زا به گلوبولین آز متصل می شوند و مجموعه ای را تشکیل می دهند که 11 در سلول های لوله ای کلیه تجمع می یابد، که به دنبال آن نکروز و تکثیر سلولی جبرانی منجر به نئوپلازی می شود. سایر مکانیسم های رایج عبارتند از عدم تعادل هورمونی که منجر به سوگ تیروئید یا تکثیر پراکسی زوم می شود که منجر به سرطان کبد می شود. این و نمونه های دیگر در مقالات این کتاب با جزئیات مورد بررسی قرار گرفته است.

"What is a nongenotoxic carcinogen?" This question recurred through­ out the Ernst Schering Research Foundation Workshop on nongeno­ toxic carcinogenesis, underlining the complexity of the topic. The clarity of the view that all carcinogens act by mutating DNA, origin­ ally advocated by Bruce Ames nearly 20 years ago, has been clouded by the increasing numbers of compounds which are not genotoxic but which nevertheless can cause cancer. There is an urgent need to in­ crease our understanding of these compounds so that their risks can be evaluated realistically and decisions made from a position of knowl­ edge and strength, rather than in fear of the unknown. A nongenotoxic carcinogen can be defined as a compound which causes cancer, but which does not cause damage to DNA as its primary biological activity. This negative definition covers a range of carci­ nogens acting through a variety of mechanisms. Such chemicals often produce tumours only in a single organ species, and there are a few common locations which are affected most often. For example, in male rats, certain carcinogens bind to az globulin to form a complex which 11 accumulates in the kidney tubular cells, which is followed by necrosis and compensatory cell proliferation leading the neoplasia. Other com­ mon mechanisms include hormonal imbalance resulting in thyroid tu­ mours or peroxisome proliferation resulting in liver cancer. These and other examples are studied in some detail in the papers of this book.