Non-Western Social Movements and Participatory Democracy: Protest in the Age of Transnationalism

این کتاب جنبش‌های اجتماعی را در طیف وسیعی از کشورهای جهان غیرغربی تحلیل می‌کند: بوسنی، برزیل، مصر، هند، ایران، فلسطین، روسیه، سوریه، ترکیه و اوکراین در دوره 2008 تا 2016. مطالعات موردی فردی به بررسی چگونگی چارچوب بندی اهداف سیاسی و اجتماعی در سطح ملی و جهانی و انواع استراتژی های بسیج مورد استفاده برای پیگیری آنها می پردازد. این مطالعات همچنین ارزیابی می‌کنند که چگونه در عصر فراملی‌گرایی، ایده دموکراسی مشارکتی چارچوب‌های اقدام جمعی و استراتژی‌های بسیج توده‌ای جدید تولید می‌کند.

این کتاب این دیدگاه را به چالش می‌کشد که اکثر جنبش‌های اجتماعی بی‌تردید به دنبال دستیابی به سطوح بالاتر هستند. سطوح دموکراتیزاسیون در عوض، نویسندگان استدلال می‌کنند که معترضان در جنبش‌های مختلف از شکل‌های درگیرتر مشارکت شهروندان حمایت می‌کنند، زیرا نمایندگی منفعل از طریق نهادهای لیبرال دموکراتیک نمی‌تواند به نارضایتی‌های توده‌ای و درخواست‌های پاسخگویی در بسیاری از کشورها رسیدگی کند.

This book analyzes social movements across a range of countries in the non-Western world: Bosnia, Brazil, Egypt, India, Iran, Palestine, Russia, Syria, Turkey and Ukraine in the period 2008 to 2016. The individual case studies investigate how political and social goals are framed nationally and globally, and the types of mobilization strategies used to pursue them. The studies also assess how, in the age of transnationalism, the idea of participatory democracy produces new collective-action frames and mass-mobilization strategies.

The book challenges the view that most social movements unequivocally seek to achieve higher levels of democratization. Instead, the authors argue that protesters across different movements advocate more involved forms of citizen participation, since passive representation through liberal democratic institutions fails to address mass grievances and demands for accountability in many countries.