Non-Formal Education: Flexible Schooling or Participatory Education?

این اولین مطالعه کامل آموزش غیر رسمی در مقیاس بین المللی از دهه 1980 است. این کتاب به تشریح ظهور این مفهوم در بستر توسعه و اصلاحات آموزشی می‌پردازد. این بحث در مورد آموزش غیر رسمی را از منشاء آن در سال 1968 تا اواسط دهه 1980 دنبال می کند و به موضوعاتی می پردازد که این بحث مطرح کرد. سپس تعدادی از برنامه‌ها را در بخش‌های مختلف جهان توصیف می‌کند که خود را «غیررسمی» می‌نامند و به طیف وسیعی از دیدگاه‌های مختلف در مورد اینکه چه چیزی غیررسمی است و چه چیزی غیررسمی است اشاره می‌کند. راجرز می پرسد که آیا باید این اصطلاح را به کلی کنار بگذاریم یا سعی کنیم آن را از نظر آموزش انعطاف پذیر یا آموزش مشارکتی دوباره مفهوم سازی کنیم.

این کتاب جدید مهمی از نویسنده ای با سابقه است. به مسائل پیچیده می پردازد، اما به سبکی واضح نوشته شده است. این شامل یک تحلیل جدید مهم از پارادایم های توسعه است که در آن مناقشات پیرامون آموزش غیررسمی رشد کردند و هدف و تأثیرات آن را شکل دادند. درخواست نویسنده برای فرمول بندی مجدد مفهوم نه تنها در جوامع در حال توسعه، بلکه در محافل غربی نیز بازتاب پیدا می کند، جایی که زبان آموزش غیررسمی به طور فزاینده ای در چارچوب یادگیری مادام العمر مورد استفاده قرار می گیرد. این کتاب از آموزش آموزش غیررسمی که پروفسور راجرز در 20 سال گذشته در آن مشغول بوده است، پدید آمد. این برای معلمان و دانش آموزان در دوره های آموزش تطبیقی ​​در موسسات آموزش عالی و برای محققان و سایر افراد علاقه مند به این رشته در نظر گرفته شده است.

This is the first full study of non-formal education on an international scale since the 1980s. The book describes the emergence of the concept in the context of development and educational reform. It traces the debate about non-formal education from its origins in 1968 to the mid 1980s, and looks at the issues that this debate raised. It then describes a number of programmes in different parts of the world which call themselves ‘non-formal’, pointing out the wide range of different views about what is and what is not non-formal. Rogers asks whether we should drop the term altogether or try to reconceptualise it in terms of flexible schooling or participatory education.

This is an important new book by a well-established author. It deals with complex issues, but is written in a clear style. It contains an important new analysis of the development paradigms in which the controversies surrounding non-formal education grew up, and which shaped its purpose and impacts. The author’s call for a reformulation of the concept will find echoes not only in developing societies, but also in Western circles, where the language of non-formal education is being used increasingly within the context of lifelong learning. The book grew out of the teaching of non-formal education in which Professor Rogers has been engaged for the last 20 years. It is intended for teachers and students in comparative education courses in higher education institutions, and for researchers and others with an interest in the field.