دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Mario Lentano
سری: Antropologia del mondo antico
ISBN (شابک) : 9788815274366, 8815274367
ناشر: Il Mulino
سال نشر: 2018
تعداد صفحات: 240
زبان: Italian
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 5 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Nomen: il nome proprio nella cultura romana به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب نام: نام مناسب در فرهنگ رومی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در دنیای روم، پیش نویس ارتش همیشه با سربازانی به نام والریوس یا سالویوس شروع می شد، زیرا آنها نام های فرخنده ای در نظر گرفته می شدند. مفاد damnatio memoriae متضمن ممنوعیت اولاد شخص محکوم از داشتن نام یکسان یا محرومیت فرزندانشان، حتی افراد زنده، از آن بود. نامهای جغرافیایی بد فال، مانند Malevento یا Epidamno، به نامهای فرخنده (Benevento) یا حداقل خنثی (Durres) تغییر یافت، در حالی که به مستعمرات جدید نامهایی داده شد که نشان دهنده فراوانی یا قدرت است، مانند Florentia یا Valentia. پس از آن یک ذخیرهگاه غیرقابل نفوذ نام مخفی رم را پوشانده بود، که باید برای جلوگیری از تصاحب آن توسط دشمنان به زیان شهر، حفظ میشد. به طور خلاصه، نام ها در تعداد زیادی از اقدامات فرهنگی دخیل بودند، که این تحقیق شرحی از آن ها را نشان می دهد.
Nel mondo romano la leva di un esercito iniziava sempre con soldati chiamati Valerius o Salvius perché considerati nomi di buon auspicio; i provvedimenti di damnatio memoriae comportavano il divieto per i discendenti del condannato di portare il suo medesimo prenome o ne privavano i figli anche viventi; i nomi geografici di cattivo auspicio, come Malevento o Epidamno, erano modificati in toponimi beneauguranti (Benevento) o almeno neutri (Durazzo), mentre alle nuove colonie si davano nomi che suggerissero abbondanza o potenza, come Florentia o Valentia. Un riserbo impenetrabile avvolgeva poi il nome segreto di Roma, che andava custodito per evitare che i nemici se ne appropriassero a danno della città. I nomi erano coinvolti insomma in un gran numero di pratiche culturali, delle quali dà conto questa indagine.