Noah’s Ark: Essays on Architecture

هوبرت دامیش که به‌عنوان یک مورخ هنر آموزش دیده، اما معماری را از منظر یک «فیلسوف آواره» می‌بیند، در این مقاله‌ها تجزیه دقیق زبان و ساختار را ارائه می‌کند تا «معماری را در کلیدی متفاوت بیندیشیم»، در نقش آنتونی. ویدلر آن را در مقدمه خود آورده است. دامیش که به معماری کشیده شده است، زیرا «یک سری باز از مدل‌های ساختاری» را ارائه می‌کند، منشا معماری و سپس توسعه ساختاری آن را از قرن نوزدهم تا بیست و یکم بررسی می‌کند. او خواننده را از ژان فرانسوا بلوندل تا اوژن ویوله لو دوک و میس ون در روه به دیلر + اسکوفیدیو هدایت می کند و در طول مسیر در معبد اورشلیم، De Architectura ویترویوس و لوور. در مقاله عنوان، دامیش به راحتی از دایره المعارف دیدرو به کشتی نوح (در مورد تهیه، دسترسی، پلان طبقه) به ساختمان پان آمریکا و لوکوربوزیه به زمین صفر حرکت می کند. کشتی نوح منشا ساخت و ساز و در نتیجه خود معماری را نشان می دهد. مدخل دایره‌المعارف دیدرو در مورد معماری به دنبال ورود او به کشتی نوح بود. معماری تنها پس از سیل توانست راه خود را پیدا کند.

در این سیزده مقاله، که در طول چهل سال نوشته شده است، دامیش تاریخ‌ها و نظریه‌های دیگر معماری را برای ردیابی مسیری منحصربه‌فرد از ساختار معماری و اندیشه می‌گیرد. همان‌طور که ویدلر می‌گوید، مقاله‌ها «مجموعه‌ای از تمرین‌ها» در اندیشیدن به معماری هستند.

Trained as an art historian but viewing architecture from the perspective of a "displaced philosopher," Hubert Damisch in these essays offers a meticulous parsing of language and structure to "think architecture in a different key," as Anthony Vidler puts it in his introduction. Drawn to architecture because it provides "an open series of structural models," Damisch examines the origin of architecture and then its structural development from the nineteenth through the twenty-first centuries. He leads the reader from Jean-François Blondel to Eugène Viollet-le-Duc to Mies van der Rohe to Diller + Scofidio, with stops along the way at the Temple of Jerusalem, Vitruvius's De Architectura, and the Louvre. In the title essay, Damisch moves easily from Diderot's Encylopédie to Noah's Ark (discussing the provisioning, access, floor plan) to the Pan American Building to Le Corbusier to Ground Zero. Noah's Ark marks the origin of construction, and thus of architecture itself. Diderot's Encylopédie entry on architecture followed his entry on Noah's Ark; architecture could only find its way after the Flood.

In these thirteen essays, written over a span of forty years, Damisch takes on other histories and theories of architecture to trace a unique trajectory of architectural structure and thought. The essays are, as Vidler says, "a set of exercises" in thinking about architecture.